Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PORUSZYWAĆ SIĘ

Następne hasło: PORUWNYWACZ »

PORUSZYWANIE (2) sb n

o prawdopodobnie jasne (tak w po-); a jasne.

Fleksja

	sg	pl
N		poruszywani(a)
G	poruszywaniå

sg G poruszywaniå (1). ◊ pl N poruszywani(a) (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Rzeczownik od „poruszywać się” (2)
- 1. Ruch (1)
- 2. Pobudzanie, wzruszanie (1)

Rzeczownik od „poruszywać się” (2):

1. Ruch (1): K temu ſą wielcy dowiarkowie/ ábowiem z niedoſtatku doświátczenia w rzecżach/ wſzyſtko cokolwiek słyſzą wierzą być rzecż prawdzywą/ [...] ábowiem ich wilgotnośći bywayą poruſzáne dlá mnożenia álbo rośćienia ćiała: y okwituie w nich ćiepło/ ktore wielką poruſzywánia przyczyną ieſt. KwiatKsiąż C3v.

2. Pobudzanie, wzruszanie [czego] (1): iako niekaſzdy głos/ ale tylko ten ktory dobrze brzmi/ dobrą melodią cżyni: takze teſz poruſzywania albo ſprawy duſze/ niewſzyſtki iedno ty ktore ſię z rozumem zgadzaią/ ku prawdziwey harmoniey/ to ieſt zgodnośći żyćia nalezą. KwiatKsiąż I3.

Synonimy: 1. ruch, ruszanie; 2. pobudzanie.

Cf PORUSZYWAĆ SIĘ