[zaloguj się]
[pdf]

PORYWKA (2) sb f

o prawdopodobnie jasne (tak w po-).

Fleksja
sg pl
N porywki
I porywką porywk(a)mi

sg I porywką (1). ◊ pl N porywki (1). ◊ [I porywk(a)mi.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

1. Utarczka, kłótnia, zatarg [miedzy kim (pl) o co] (1):
Szereg: »porywki i poswarki« (1): W miáſtách też obycżay ten vrodził ſye/ iż Bękártowye rzemyęſłá nye mogą robić/ y myedzy pány zdunámi álbo Gárncżarzmi/ Tkacżámi/ y inſſemi wyelkye o tho porywki y poſwarki powſtawáyą. GliczKsiąż B5.
2. [Potyczka: Pan chorązych [!] ten szie vto [!] staral, aby mogl iaką posluge vczynicz, alie lyudzi malo mial, nye zdarzylo mu szie, mial z nyektorymi podkę [!], ale za malym zyskiem. Tak ia bacze, ze ych biylo sseth zginęlo porywkami tymi, alie nyewiele. ListyPol 1534/76.]
3. Szybki wypad (1):
Zwrot: »porywką się wyrwać« (1): FRidegunda Krolowa gdy ſie dowiedziáłá/ Iż Gilbert z woyſkiem ćiągnie/ [...] Gáłęzi nárąbawſzy/ lás vcżynić dáłá/ Co przed nią ludzie nieſli/ bydłá tám nágnáłá. Ná świtániu ſzłá lekko/ á bydło rycżáło/ Z woyſká ludzi porywką kniemu ſie wyrwáło. RejZwierz 45.

Synonimy: 1. kłotnia, poswarka, utarczka.

JR