« Poprzednie hasło: PORYWKA | Następne hasło: 2. [PORYZAĆ] » |
1. PORYZAĆ (2) vb impf
o prawdopodobnie jasne (tak w po-).
Fleksja
indicativus | |
---|---|
praes | |
sg | |
3 | poryzå |
praet | ||
---|---|---|
pl | ||
2 | m pers | poryzaliście |
praes 3 sg poryzå (1). ◊ praet 2 pl m pers poryzaliście (1). ◊ [part praes act poryzając.]
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.: poryżać.
Rżeć; hinnire Cn (2): Wśiáday ná ſwóy dźielny koń zacny Rádźiwile/ Który/ [...] Wdźięcznym głoſem poryza/ wędźidłá ſmákuie/ Nogámi źiemię kopa/ páná vpátruie. KochEpit A2v; [koń poryza, a nogami pląsze, Zadniemi bije, a zębami kąsze Otwin(?)Erot 113].
Przen (1): [(nagł) Do Stárego koniá I.M. Páná Száfráńcá. (–) Iużeś doſyć poryzáiąc buiał y hárcował Stáry koniu/ á ia niewiem: byś kiedy ſzwánkował. CzechRespons ktv.]
W porównaniu (1): Dla thego iżeśćie ſię rádowáli y weſelili depcąc dźiedźictwo moie/ y dla tego iżeśćie ſię vtucżyli im/ iáko ćielicá trawą/ á poryzáliśćie iáko waśniwe konie [et exultastis sicut tauri habita victoria PolAnt; et mugistis sicut tauri Vulg]. Mátká wáſzá bárzo ieſt poſromoconá BibRadz Ier 50/11.
Fomacje współrdzenne cf RZAĆ.
Cf [PORYZANIE]
LW