« Poprzednie hasło: POSADZIĆ | Następne hasło: [POSADZKA] » |
POSADZIĆ SIĘ (13) vb pf
sie (9), się (4).
o jasne; w inf a jasne, w imp pochylone; w pozostałych formach -a- (6) OpecŻyw, Leop (2), Mącz (2), ArtKanc, -å- (2) SkarJedn, RybGęśli.
inf | posadzić się |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | m pers | posadziliśmy się | |
3 | m | posadził się | m pers | posadzili się |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | posådź się |
inf posadzić się (2). ◊ fut 3 sg posadzi się (1). ◊ 1 pl posadzi(e)my się (1). ◊ [3 pl posadzą się.] ◊ praet 3 sg m posadził się (5). ◊ 1 pl m pers posadziliśmy się (1). ◊ 3 pl m pers posadzili się (1). ◊ imp 2 sg posådź się (1). ◊ part praet act posadziwszy się (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
- 1. Zająć jakieś miejsce
(10)
- Przen (1)
- a. Usiąść, zająć miejsce siedzące (5)
- b. Osiedlić się (1)
- 2. Objąć władzę (2)
- 3. Upaść, spaść (1)
posadzić się na czym (1): Syn ſię zátym do ſtáyniey rwie iáko wśćiekliwy. Lotne wożniki ſprzągſzy ná plác wyprowádźi/ A ná złoconym woźie z bycżem ſię poſadźi. RybGęśli Cv.
posadzić się gdzie (2): Considere apud aliquem locum, Poſádźić ſie ná nieyakim mieyſcu. Mącz 379b, 327a; [á gdy obacży gdźie śię poſadzą [pszczoły]/ tedy przywiązawſzy ná żerdź różdżek drzewá albo źiela w ktorym śię ony kocháią/ nad nimi záwieśić. Cresc 1571 [603]].
posadzić się na czym (1): Thám potym Piłat ku ſądu ſię ná ſtolcu poſádził/ áby go niewinnie oſądził ArtKanc D17v.
[W przeciwstawieniu: »posadzić się ... powstać«: Posádził sie lud, áby jadł á pił, á powstáli ná igrzysko á ná błazeństwá. LubWiryd 37.]
»posadzić się na stolicy« (1): wyprowádzili Krolá z domu Páńſkiego/ y weſſli ná Páłac [...] y poſádził ſie ná ſtolicy krolewſkiey [et sedit super thronum regum] Leop 4.Reg 11/19.
Synonimy: 1.a. sieść, usieść; b. osiedlić się; 3. spaść, upaść.
Formacje współrdzenne cf SADZIĆ.
JR