| « Poprzednie hasło: POSIADŁOŚĆ | Następne hasło: POSIANIE » |
POSIADŁY (2) part praet act
o prawdopodobnie jasne (tak w posiadać); a jasne.
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| m | N | posiadły |
| pl | ||
|---|---|---|
| A | subst | posiadł(e) |
sg m N posiadły (1). ◊ pl A subst posiadł(e) (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. posiąść.
Znaczenia
Będący w posiadaniu, posiadany (2): Possessus – Poſiadły. Calep 825a; Tyberius tedy Gracchus [...] wydał tákie práwo: Aby Pánowie wſzyſcy z dawná poſiádłe ziemie ſwe miedzy ludzie puſzcżáli. Phil P4.
Cf NIEPOSIADŁY, POSIEŚĆ
MN