[zaloguj się]
[pdf]

POSIECZENIE (5) sb n

o oraz pierwsze i drugie e jasne, końcowe e pochylone.

Fleksja
sg
A posieczenié
I posieczenim
L posieczeniu

sg A posieczenié (4); -é (2), -(e) (2). ◊ [I posieczenim.] ◊ L posieczeniu (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde w innym znaczeniu w objaśnieniu s.v. posiecz.

1. Ścięcie, skoszenie (o roślinach) (5): okthorą ląka slachehny sandek mya pozwal oposzyeczenye tham napuchalach naprzeczywko mosczyskam lyezączą ZapWar 1513 nr 2113.
Wyrażenia: »posieczenie łąki« (3): O poſyeczeniu cudzey łąki. UstPraw E4v; SarnStat 742, 1163.

»posieczenie trawy« (1): Iako tam gdzie vydzenye czynyl slachatny Ian Mychalowsski o possyeczenye trawy na lącze nyeyesth ymienye puchalskye ale moye Michalowskye ZapWar 1520 nr 2181.

2. [Pocięcie, porąbanie [czego]:
Szereg: »potłuczenie i posieczenie«: A ieſliby náśćie domowe mogło być dowiedźione/ potłucżenim y pośiecżenim śćian álbo domu [...]/ tedy bliżſzy ieſt powod nań żáłowáć SzczerbSpecSax 163.]

Synonimy: 1. pokoszenie, pożęcie; 2. porąbanie, potłuczenie.

Cf POSIEC

MN