« Poprzednie hasło: [POSIEDLIĆ] | Następne hasło: [POSIEDLONY] » |
[POSIEDLIĆ SIĘ vb pf
o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w po- oraz siedlić się).
Fleksja
praet | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | posiedlili się |
praet 3 pl m pers posiedlili się. ◊ part praet act posiedliwszy się.
Sł stp s.v. posiedlić, Cn brak, Linde XVI w.
Osiąść na stałe, obrać miejsce stałego pobytu, zamieszkać [gdzie]: W ten czás iedno Xiążę Rzymſkie [...]/ s ktorym o pięć ſet Sláchty Rzymſkiey było [...]/ poſzli w Okrętach Morzem miedzyziemſkim ſtroną zachodną/ chcąc ſobie náleść mieyſce ſłuſzne/ kędyby mieli poſiedliwſzy ſie w pokoiu mieſzkáć. StryjKron 47 (Linde s.v. posiedlić); á nád tymi rzekámi Niemnem/ Dubiſą/ y Iurią tám [cżtery domy, tj. cztery rody] ſie poſiedlili/ y poczęli ſie rozmnażáć StryjKron 48.
Synonimy: osadzić się, zamieszkać.
Formacje współrdzenne cf SIEDLIĆ.]
SBu