[zaloguj się]
[pdf]

POSINIAŁY (5) part praet act

o prawdopodobnie jasne (tak w po-); a jasne.

Fleksja
sg
mNposiniały fNposiniał(a) nNposiniał(e)
G Gposiniał(e)j G
pl
N subst posiniał(e)

sg m N posiniały (2). ◊ f N posiniał(a) (1). ◊ G posiniał(e)j (1). ◊ [n N posiniał(e).] ◊ pl N subst posiniał(e) (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) w. s.v. posinieć.

1. [W funkcji właściwej: Posiniaczony [czym]: Ná koniec [ciało]/ ktore było plagámi pośiniáłe/ y ránámi głębokimi pooráne/ z nich teraz iáko z kleynotow nakoſztownieyſzych przedźiwney ozdoby doſtáło. BzowRóż 87.]
2. W funkcji przymiotnika: Siny (5): Też blada vrina / albo trochę przyrumieńſza z blednoſcią/ na wirzchu ſamym pianiſta/ á tłuſta/ poſiniała/ trochę przyżołtſzym/ á k temu w małe wychodzącza. Suchoty być onemu cżłowiekowi: znamionuie. FalZioł V [4]v; Taka vrina zielona gdy potroſſze odchodzi, á ktemu paznokty onego cżłowieka ſą poſiniałe. Smierci ſie niechay nadziewa. FalZioł V 7; Tak zaſię nos zawſze cżyrwony poſiniały, albo też cżyrwonoſcią zepſtrzony, vkazuie cżłowieka vcżćywego, to ieſt, wybornego pijaka GlabGad N8v.

posiniały od czego: Naprzod [płacze] Krákow pośiniáły od ołownych dáchow Gdźie mnoſtwo iáſnych gmáchow. KlonŻal B4v.

Wyrażenie: »posiniała barwa«: Vrina poſiniałey barwy/ tho ieſt ołowianey Czo znamionuie. FalZioł V [2]v.

Synonimy: 1., 2. siniały, siny, zsiniały.

Cf POSINIEĆ

KO