[zaloguj się]
[pdf]

[POSKORUPIĆ SIĘ vb pf

Fleksja

3 sg fut poskorupi się.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Powlec się, pokryć się skorupą: A gdy tego [tj. kandyzowania brzoskwiń] po trzy álbo czterzy kroć vcżyniſz/ á iże ſie po ſkorupi/ chowayże ie ták ná źimę/ á będą koſztowne. SienHerb 534a; Iako iáie vcżynić więcżſze niż cżłowiecża głowa: [...] Warz ie [jajo] záś znowu/ áż też y białek ſtwárdnieie/ Potym ie ták poſkorup/ ony ich ſkorupy pochędożywſzy potłucż na miáłki proch wmocż on proch thęgy [!] ocet [...]/ aż ſie roſtopi/ bierzyſz pędzlikiem octu onego/ a pomázuy onego iáiá warzonego wſzędy wkoło/ włoż go potym w żimną wodę/ wnet ſie poſkorupi [...] á będzieſz miał iáie ſámorodnemu podobne. SienHerb 610a (Linde).

Formacja współrdzenna cf POSKORUPIĆ.]

KO