[zaloguj się]

[ROZWADZCA sb m

Fleksja

G sg rozwådzce.

stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład).

Ten, kto rozdziela zwaśnionych [miedzy kim]: A miáłá niewolnicá twoiá dwá ſyny/ y poſwárzyłáſtá ſie obá ná polu/ á nie było rozwadzce [non erat qui erueret eos] miedzi nimi/ j zránił ieden drugiego/ y zábił iy. BudBib 2.Reg 14/6 (Linde).

Synonimy: jednacz, rozjemca, zgodziciel.]

RS, ALKa