« Poprzednie hasło: ROZJEM | Następne hasło: ROZJEMCOW » |
ROZJEMCA (11) sb m
rozjemca (10), rozdejmca (1), [rozejmca]; rozdejmca BibRadz.
Wszystkie samogłoski jasne.
sg | pl | |
---|---|---|
N | rozjemca, rozejmca | rozjemcy |
G | rozjemc(o)w | |
A | rozjemc(e) | |
I | rozjemcą |
sg N rozjemca (7), [rozejmca]. ◊ I rozjemcą (1). ◊ pl N rozjemcy (1). ◊ G rozjemc(o)w (1). ◊ A rozjemc(e) (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) błędnie: rozejmca – XVII(XVIII) w.
rozjemca czego (1): Sequester – Roziemcza rzeczi ſpornei, na ktorego rozſątku obie ſtronie przeſtawaią, poruwnywacz. Calep 970b.
rozjemca czyj [G sb i pron] (2): Irenarches – Roziemcza ludzi pogniewanich. Calep 562b; OrzJan 50.
»sędzia, (i) rozjemca« (3): Ty też Ezdráſzu według mądroſći Bogá twego w ktorey ieſteś biegłym poſtánow ſędźie y rozdeymce [iudices et causidicos] co by ſądźili wſzytek lud co ieſt za rzeką BibRadz 1.Esdr 7/25; Calep 389b; Tych iednák wſzyſtkich [żołnierzy, kmiotków, kapłanów] był Król ſędźią/ y roziemcą OrzJan 50.
Synonimy: arbiter, rozeznawacz, rozeznawca, rozprawca, rozsądca, rozsądzacz.
MN