[zaloguj się]
[pdf]

ROZWALAĆ SIĘ (1) vb impf

Fleksja

3 pl subst praet rozwålały sie.

Sł stp s.v. rozwalić (?), Cn brak, Linde XVIII w. s.v. rozwalić.

O budowlach: ulegać zniszczeniu, zrujnowaniu:
Szereg: »padać a rozwalać się«: Izaſz im nie podawał zyeḿ bogátych y miaſt známienitych? ták iż ſámy mury pádáły á rozwaláły ſie około nich. (marg) Iozue w vi. kapit. (–) RejPos 218v.

Synonimy: obalać się, padać.

Formacje współrdzenne cf WALIĆ.

RS, ALKa