W połączeniu szeregowym: (marg) Iáką śmiáłoſcią cżłowiek śmie cudze grzechy odpuſzcżáć. (–) á zá máłe iákie poſtáránie ſwiátá tego/ ábo zá pielgrzymowánie iákie/ ábo zá máłą powſcięgliwość iedłá iákiego/ ábo zá iákie pieniądze nędzne/ tuſzylichmy ſobie/ żechmy bywáli prażni grzechow ſwoich. RejPos 234v.