« Poprzednie hasło: POSTRZELENIE | Następne hasło: POSTRZELON » |
POSTRZELIĆ (8) vb pf
Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w po-).
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | -m postrzelił | m pers | |
2 | m | m pers | postrzelili, postrzel(e)li | |
3 | m | postrzelił | m pers |
fut 2 sg postrzelisz (1). ◊ 3 sg postrzeli (3). ◊ praet [1 sg m -m postrzelił.] ◊ 3 sg m postrzelił (2). ◊ 2 pl m pers postrzelili (1) BibRadz, postrzel(e)li (1) KwiatOpis.
Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu.
- Zranić strzałem lub bronią drzewcową
(8)
- Przen
(1)
- a) O strzałach miłości (1)
- Przen
(1)
postrzelić z czego (3): BielKron 322v; Łupem álbo plonem dźielą ſie [Tatarowie] ná mieyſce przyiachawſzy/ y ſwárzą ſie o tho cżęſtokroć/ ále tho máią práwo/ ktory co pierwey poſtrzeli z łuku to iego/ by nabogátſzy álbo náubożſzy cżłowiek BielSpr 68; StryjKron 411.
postrzelić w co (1): tám [pod ścianą] gdy ſię ochotnie ſtáruſzek [tj. Giedymin] vwijał/ poſtrzelił go w grzbiet z Ruſnice Niemiec ieden z błánkow StryjKron 411; [HistTroj E4].
[postrzelić czym: [Ulisses] poſtrzelił go włocżnią w lewą nogę. HistTroj E4.]
Formacje współrdzenne cf STRZELAĆ.
KO