Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: POSTRZYC SIĘ

Następne hasło: POSTRZYGACZ »

POSTRZYGACKI (4) ai

o oraz a jasne.

Fleksja

sg
m	N	postrzygacki	f	N	postrzygacka, postrzygackå
	G			G	postrzygacki(e)j, postrzygacki
	I			I	postrzygacką

pl
N	subst	postrzygacki(e)

sg m N postrzygacki (1). ◊ f N (attrib) postrzygacka (1), [postrzygackå]. ◊ G postrzygacki(e)j (1), [postrzygacki]. ◊ [I postrzygacką.] ◊ pl N subst postrzygacki(e) (1).

Sł stp, Cn brak, Linde także XVIII w.

Znaczenia

Przymiotnik od „postrzygacz” (4)
- a. Od znacz. ‘rzemieślnik, który wykańcza sukno’ (2)
- b. Być może od nienotowanego u nas znacz. ‘fryzjer’ (1)

Przymiotnik od „postrzygacz” (4):

Wyrażenie: »postrzygackie nożyce« (1): Tonsorius forfex, Poſtrzigáckie nożyce. Mącz 458a.

a. Od znacz. ‘rzemieślnik, który wykańcza sukno’ (2):

Wyrażenia: »postrzygacka barwa (a. barwica)« (2): Tomentum, bárwá bárwicá/ tá która v poſtrzigáczów za nożycámi odchodźi/ Sukienna álbo poſtrzigácká bárwá Mącz 457d, 481a; [potrząſay Poſtrzygacką barwicą SienHerb 600a (Linde); Volck 66].

[»postrzygacka robota«: Kołderek 5 sztuk postrzygacki roboty na płótnie InwMieszcz 1584 nr 252.]

b. Być może od nienotowanego u nas znacz. ‘fryzjer’ (1): Tonsorius, Bárwierski/ poſtrzigácki. Mącz 458a.

Synonim: b. barwierski.

Cf [POSTRZYGACZOW]