« Poprzednie hasło: BARWIERNIA | Następne hasło: BARWIERSTWO » |
BARWIERSKI (21) ai
barwierski (16), barwirski (2), balwierski (1), balwieski (1), barwurski (1); barwierski Murm, FalZioł (5), LibMal, BibRadz, Mącz (5), BiałKat, KlonWor; barwirski BielKron, Phil; barwierski: balwierski: balwieski: barwurski Calep (1 : 1 : 1 : 1).
bar- (10), bår- (1); bar- : bår- Mącz (4:1); -wiér- (1) BiałKat (tak też Cn), -wier- (5) Mącz.
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | barwiérski | f | N | barwiérskå | n | N | barwiérski(e) |
G | G | G | barwiérski(e)go | |||||
D | D | barwiérski(e)j | D | |||||
A | A | barwiérską | A | |||||
I | barwiérskim | I | I | |||||
L | L | barwiérski(e)j | L |
pl | ||
---|---|---|
G | barwiérskich | |
A | subst | barwiérski(e) |
sg m N barwiérski (8). ◊ I barwiérskim (1). ◊ f N barwiérskå (5); -å (2), -(a) (3). ◊ D barwiérski(e)j (1). ◊ A barwiérską (1). ◊ L barwiérski(e)j (1). ◊ n N barwiérski(e) (1). ◊ G barwiérski(e)go (1). ◊ pl G barwiérskich (1). ◊ A subst barwiérski(e) (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVII w. (z Cn).
»barwierska chusta, tuwalla« (2): Involucre, Bárwierska chuſtá którey on vżywa gdy kogo v ránách opátrzuye áby ſie gołą ręką vrázu nie dotikał. Mącz 507b; KlonWor 54.
»dłotko, szpatel barwierski«: Scalprum chirurgium, Dłótko álbo ſzpatel bárwierski. Mącz 370b.
»barwierski dom«: Tonstrina, Poſtrzigádlnia też bárwierski wárſtát álbo dóm. Mącz 458a.
»instrument barwierski«: Specium – Inſtrument balwierſliy [!] ktorim głebokoſczi rani doſwiatczaią. Calep 996b.
»nożyczki barwirskie«: ſam [Syrakuzański król] ſobie roſpalonym wąglem włoſy opalał/ boiąc ſie brzytwy y nożyczek bárwirzkich. Phil P3.
»rzezak, noż barwierski«: Scalper ‒ Rzezak abo noz barwierski. Calep 950b.
»barwierski warstat«: Mącz 458a cf »barwierski dom«.
»barwierskie żelazko«: Gammaides ferrum quo utuntur Cheirurgi extrahendum pus, Barwierskie żelasko którym ropę wyciągáyą. Mącz 142b.
Synonimy: lekarski, postrzygacki.
LZ