[zaloguj się]
[pdf]

POSWARZYĆ SIĘ (12) vb pf

sie (10), się (2).

o prawdopodobnie jasne (tak w po-); a jasne (w tym 1 r. błędne znakowanie).

Fleksja
inf poswarzyć się
praet
pl du
3 m pers poswarzyli się m pers poswarzyłasta się
plusq
sg
3 f była się poswarzyła

inf poswarzyć się (1). ◊ fut 3 sg poswarzy się (1). ◊ 3 pl poswarzą się (2). ◊ praet 3 pl m pers poswarzyli się (5). ◊ [3 du m pers poswarzyłasta się (cum nm).] ◊ plusq 3 sg f była się poswarzyła (1). ◊ part praet act poswarzywszy się (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde także XVII w.

Pokłócić się, wejść w spór; rixari PolAnt, Cn; committere rixam, compugnare, concertare verbis, contendere (iurgio), delitigare, iurgare, iurgari (verbis), velitari (labris) Cn (12): LibMal 1543/70; Minorytę Mniſzy na dwie ſie Sekćie rozdzielili y roſtárgnęli poſwárzywſzy ſie. KrowObr 137, 146; RejZwierz 135; Thego theż cżáſu poſwárzyli ſie poſłowie Ceſárſcy dwá/ Heldus y Gránwelan BielKron 218, 399v, 410v; [A miáłá niewolnicá twoiá dwá ſyny/ y poſwárzyłáſtá ſię obá ná polu BudBib 2.Reg 14/6 (Linde)].

poswarzyć się o co (2): RejZwierz 42; Potym gdy dwá boſzkowie poſwárzyli ſie o ſpiewánie cudnieyſze wierſzow/ Phebus á Pán/ dáli ſie ná roſſądek Midáſowi krolowi BielKron 26.

poswarzyć się z kim (3): RejZwierz 42; Gdy ſie kto s kim poſwárzy á vderzy nie ſzkodliwie/ ma opráwić á żyw zoſtáć winny/ á ieſli vmárł ma dáć gárdło zań BielKron 44v, 40.

W przeciwstawieniach: »poswarzyć się ... pojednać« (1): Dwá ſię Arcybiſkupow poſwarzą/ ieden ie Patryárchá poiedna. SkarJedn 60.

Synonimy: powadzić się, zwaśnić się.

Formacje współrdzenne cf SWARZYĆ.

Cf POSWARZĄCY SIĘ

KO