[zaloguj się]
[pdf]

POSZCZWANIE (7) sb n

o oraz a jasne.

Fleksja
sg
G poszczwaniå
I poszczwaniém
L poszczwaniu

sg G poszczwaniå (4). ◊ I poszczwaniém (1). ◊ L poszczwaniu (2).

Sł stp notuje, Cn s.v. szczwanie, Linde XVII(XVIII) w.

Znaczenia
Pogonienie psami; incitatio canis (canum) JanStat, Cn; impulsio canis JanStat; immissio canum Cn (7): Idźi ſkárżył ſię iż go Phálkow pies vyadł z poſzczwánia/ Phálk przał onego poſzczwánia UstPraw Dv, Dv [2 r.]; iecháło nas ná to myſliwſtwo około cżterzech ſet iezdnych: kazał też nam wźiąć ſmycż chártow dla poſzcżwánia/ áleſmy ſie s tego wymowili BielKron 435.
Wyrażenie: »poszczwanie psem« (1): Támże o poſczwániu pſem. SarnStat 1304.
Szeregi: »poszczwanie albo podeszczwanie« (1): tenże Dźiwiſz ſkárżył ſie ná Falká/ ze iego pies zá poſczwániém albo podeſczwániém iego [incitatione seu impulsione ipsius JanStat 1110]/ vkąśił go. SarnStat 1266.

»poszczwanie albo przypędzenie« (1): ále Wálko tego poſczwánia/ álbo pśiégo przypędzenia [canis incitationem et impulsionem JanStat 1110] przał. SarnStat 621.

Synonim: poszczucie.

Cf POSZCZWAĆ

AL