« Poprzednie hasło: [ROZWIELICZYĆ] | Następne hasło: ROZWIELMOŻYĆ » |
[ROZWIELICZYĆ SIĘ vb pf
o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w roz- oraz rozwielczyć).
Fleksja
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
2 | m | rozwieliczyłeś się |
3 | m | rozwieliczył się |
imperativus | |
---|---|
sg | |
3 | niech się rozwieliczy |
praet 2 sg m rozwieliczyłeś się. ◊ 3 sg m rozwieliczył się. ◊ imp 3 sg niech się rozwieliczy.
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (dwa z niżej notowanych przykładów) s.v. rozwieliczyć.
Być potężnym, wzmóc się; magnificari PolAnt: Niech ſię rozweſelą y rozráduią w tobie wſzytcy/ ktorzy ćię ſzukáią/ á niech mowią záwżdy/ niech ſię rozwielicży Iehowá BudBib Ps 39/16[17] (Linde s.v. rozwieliczyć), 2.Reg 7/22 (Linde s.v. rozwieliczyć).
a. Rozpanoszyć się, rozzuchwalić się, stać się pysznym [przeciw komu]: Vpoyćie go [Moawa]/ bo przećiw Iehowie rozpuśćił ſię (marg) rozwieliczył ſię. (–) [magnificavit os suum] BudBib Ier 48/26.
Synonim: a. rozpuścić się.
Formacje współrdzenne cf WIELICZYĆ SIĘ.]
ZCh