« Poprzednie hasło: POŚCIGNIONY | Następne hasło: POŚCINANY » |
POŚCINAĆ (49) vb pf i prawdopodobnie impf
pf (48), może impf (1) [praes] RejAp 168v.
o oraz a jasne.
inf | pościnać |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | pościnåł | m pers | pościnali |
plusq | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | był pościnåł |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by pościnåł |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | pościnåno | |||||
con | by pościnåno | |||||
participia | ||||||
part praet act | pościnåwszy | |||||
inne formy | ||||||
fut i może praes pl 3 - pościnają |
inf pościnać (19). ◊ fut i może praes 3 pl pościnają (3). ◊ praet 3 sg m pościnåł (10). ◊ 3 pl m pers pościnali (3). ◊ plusq 3 sg m był pościnåł (1). ◊ con 3 sg m by pościnåł (1). ◊ impers praet pościnåno (8); -åno (7), -(a)no (1). ◊ con by pościnåno (1). ◊ part praet act pościnåwszy (3).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVIII w.
- Zabić przez ucięcie głowy
(49)
- a. Zabić, ściąć wielu (47)
- b. O zwierzętach (2)
[pościnać kogo: uczinilismy tho za radą panow naschich zeszmi Hersta poscinacz dali. CorfusDocum 1564 nr 129.]
pościnać komu (1): iż mieli Thatharzy przyſć á głowy polakom poſcinać. MiechGlab 33.
pościnać czym (1): Kazał tedy Brutus miotłami ſyny ſwoie środ rynku bić/ á potym ſiekierą pośćináć. BielKron 105.
W porównaniu (1): Nie mniemayże áby iedno pośćinani mieli być zbáwieni. [...] ále thu ták wiele o tych maſz rozumieć/ kthorzy thu będąc w tych omylnych roſkoſzach ſwiátá tego vmartwiáią á prawie iáko pośćináią ciáłá ſwoie cżyniąc im gwałt od káżdego ſwowoleńſtwá ich. RejAp 168v.
W charakterystycznych połączeniach: pościnać Czechy (2), dzieci, kanoniki, krolewice, książęta, lud mężobojce, opiekuny, panow [ile], sługi, służebnych [ile], syny (5), wszytki(ch) (2), zakonniki; dać pościnać (4), kazać (5); z fołdrowania [czyjego] pościnać, z przywodu; siekierą pościnać; pościnać przed oczyma [czyimi].
»pobrać i pościnać« (1): [Łoktek] tych wſzytkich ktorzy byli tego przycżyną pobrał y ſamy pośćinał BielKron 370v.
»poimać i pościnać« (1): Potym byli w wielkim podeyźrzeniu [...]/ iż kilko krolow Cżeſkich ćicho pozábijáli/ chcęcy ſámi pánowáć/ ktore potym poimano y pośćinano y dzieći ich BielKron 321.
»pościnać i pomordować« (1): Krol tedy Bábilońſki dał pośćinać ſyny Sedekiaſzowe przed nim/ y kázał pomordowáć [Et iugulavit ... et etiam ... iugulavit] wſzytki Kſiążętá Iudſkie BibRadz Ier 52/10.
»na śmierć skazać i pościnać« (1): á oni odpowiádáli: iáko my [...] dyabłom ſię kłániáć mamy? y ták ná śmierć ie ſkazano y pośćinano. SkarŻyw 437.
Formacje współrdzenne cf CIĄĆ.
Cf POŚCINANY
AL