[zaloguj się]

POŚWIADCZYĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja

2 sg m praet -ś się poświ(a)dczył.

stp, Cn, Linde brak.

praw. Potwierdzić w sposób wiążący ważność swojego zobowiązania, poręczyć, zaprzysiąc [komu]:
Zwrot: »Panem Bogiem poświadczyć się«: raczysz WKM powinowactwo swe krolewskie rozpomnieć, na ktoreś się nam zdawna obwiązawszy Panem Bogiem poświadczył a hojnemi obietnicami od samego skoro zaczęcia panowania swego z sejmow do sejmow listy swemi powtorzył Diar 21.

Synonim: podeprzeć się.

Formacje współrdzenne cf ŚWIADCZYĆ.

RS