« Poprzednie hasło: POTARCHAĆ | Następne hasło: [POTARCZ] » |
[POTARCIE sb n
Fleksja
A pl potarciå.
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.
W tłumaczeniu łac. „contritio”, biorącym za podstawę etymologię tego wyrazu [czyje]: Vzdrowię pothárcia ich [Sanabo contritiones eorum]/ będę ie dobrowolnie miłował: bo ſie odwroćiłá popędliwość moiá od nich. Leop Os 14/5 (Linde).
Cf POTRZEĆ]
KW