[zaloguj się]
[pdf]

POTARGANIE (2) sb n

o oraz oba a jasne, e pochylone.

Fleksja
sg
G potarganiå
D potarganiu
A potarganié

sg [G potarganiå. ◊ D potarganiu.] ◊ A potarganié (2); -é (2), -(e) (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Rozerwanie na kawałki; przen: zniweczenie, zniszczenie [czego] (1): Námienię trochę tych niebeśpieczeńſtw náſzych [...]. Naprzod widźićie rozerwánie wielkie ſerc ludzkich/ y potárgánie iednośći y miłośći y zgody ſąśiedzkiey SkarKazSej 658b.
2. Nieuporządkowanie włosów, rozczochranie [czego] (1): Idźieſz z świátá móy ſynu [...]. Płácz y pocáłowánié/ y wárkocz ſtárgány Prziymi [...] Znowu móy ſynu weźmi płácz/ y potárgánie Koſy/ á oycu donieś mé pocáłowánié GórnTroas 55.
3. [Pociąganie sieci:
Wyrażenie: »potarganie sieci«: Obycżay potárgánia śieći táki bywa/ przed iátą wkopáią ſochę iáką/ przez ktorą poydźie powroz ktorym tárgáć maſz. Tamże przy oney ſoſze nápráwić iáką ſkrzynkę pełną źiemie [...]/ ktorą gdyby potárgnąwſzy zwálił/ tedy oná wagą ná doł lecąc wſzytkę śieć podnieśie [...]/ á ták nie trzebá będźie koniá ku potárgániu Cresc 1571 626.]

Cf POTARGAĆ

KW, ZCh