« Poprzednie hasło: POTKAĆ | Następne hasło: POTKANIE » |
POTKAĆ SIĘ (295) vb pf
sie (260), się (35).
pot- (212), pod- (83).
o oraz a jasne.
inf | potkać się |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | potkåłem się, -m się potkåł | m pers | |
2 | m | -ś się potkåł | m pers | |
3 | m | potkåł się | m pers | potkali się |
f | potkała się | m an | ||
n | potkało się | subst | potkały się, potkali się |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | potkåj się |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | m pers | bysmy się potkali | |
3 | m | by się potkåł | m pers | by się potkali |
inf potkać się (50). ◊ fut 1 sg potkåm się (1); [-åm], -ąm (1). ◊ 2 sg potkåsz się (3). ◊ 3 sg potkå się (12). ◊ 2 pl potkåcie się (1). ◊ 3 pl potkają się (10). ◊ praet 1 sg m potkåłem się, -m się potkåł (4). ◊ 2 sg m -ś się potkåł (2). ◊ 3 sg m potkåł się (67). f potkała się (3). n potkało się (4). ◊ 3 pl m pers potkali się (107). subst potkały się (8), potkali się (2) Leop, BielSpr [cum N pl: miłosierdzie i prawda, ufy]. ◊ imp 2 sg potkåj się (2). ◊ con 3 sg m by się potkåł (1). ◊ 1 pl m pers bysmy się potkali (1). ◊ 3 pl m pers by się potkali (3). ◊ part praet act potkåwszy się (14).
Sł stp notuje, Cn s.v. potykam się z nieprzyjacielem, Linde XVI – XVIII w.
potkać się gdzie (8): Pan Lasszky od Crolya Rzymszkiego yachal do Cessarza ſchtorego czelyadzyą podkalem sye wlesye pol dnya chodv za Endrnopoliem LibLeg 9/50v; RejFig Bb; Tákżeć kiedy przed niebem [wiatry] w zyemię vciekáią/ Tám tymi przepáſciámi/co tám w niey bywáią. A gdy ſie tám s tym ogniem/ co tám ieſt podkáią/ Wnet ſrogie nawáłnośći s ſobą vdzyáłáią RejWiz 149v; W ten cżas Prorok Achiás potkał ſie z nim [z Hieroboamem] ná drodze przed Ieruzálem BielKron 78v, 242, 439v; Mącz 319b; WujNT 1.Thess 4/17.
W połączeniu szeregowym (1): A nie tylko kupić álbo przedáć/ ále gdy we dzwonek zádzwonią [tj. ekskomunikują kogoś] á ſwiecżkę zágáſzą/ iuż s tákim áni ieść áni pić/ áni ſie potkáć/ áni go pozdrowić. RejAp 116.
»potkać się z sobą« (1): Abowiem wten czás miłoſierdzie á wiárá podkáią ſie z ſobą RejPs 126v.
»społu się potkać« (1): Miłoſierdzye y prawdá ſpołu ſie potkáły LubPs Tv.
potkać się czym (6): Gdy ſie śilnie potkáli rohátynámi/ ránił Achilleſá Hektor BielKron 58, 246v, 248v, 252; BielSpr 21v; Wſzák wiéſz czym ſie wprzód potkáć: mnieby ſie ták zdáło: Kulą poráźić WyprPl C3v.
potkać się z kim (130): Potim huphi dwa Suliſławow y Miecżława Opolſkiego kxiążęcia/ podkali ſie ze trzemi huphy Tatarſkimi MiechGlab 10, 7, 44, 66; RejKup q7v; wyſſli ná nas w pole/ á my potkawſſy ſie z nimi/ goniliſmy ie áż do Brony mieyſckiey. Leop 2.Reg 11/23; Tedy on [Judas] vcżynił bráty ſwe Hetmány w oboim ſzyku/ [...] w pierwſſym ſzyku ſam Iudás Hethman potkał ſie z Nikánorem. Leop 2.Mach 8/23, Num 21/33 [2 r.], Deut 1/44, 2.Mach 12/10; RejZwierz 31v; Iágub ná troie woyſko rozdzielił/ pierwſze ſie podkáło z oną piąćią ſet Skánderbegowych BielKron 256v; Gdy ſie woyſká podkáły Atylowy z Ekiuſem Rzymſkim Hethmanem á z Theodorikiem Krolem Gotſkim w Gálliey v Tholozy/ bili ſie od wſchodu ſłońcá áż ku nocy BielKron 298; Pothkał ſie potym ſnimi [Prusami] Vff Polſki s tákim grzmotem/ iákoby ſie wielka wieżá obáliłá BielKron 384; Wyſiádło nas ſześć ſet Krześćijanow z wody/ potkáło ſie ſnámi oſḿ tyſięcy pogan/ y poraźiliſmy ie BielKron 460v, 52v [3 r.], 54v [2 r.], 55, 57, 57v [2 r.] (79); BielSpr 20v, 42v, 71; MycPrz I Cv; Swych niećwicżonych vżywáć/ á co inſzego ieſt/ iedno nieprzyiaćielowi chćieć poſtąpić zwyćięſtwá? bo [...] nieprzyiaćielowi ztąd ſerce rośćie/ wiedząc że nieumieią ſpoſobu walcżenia/ z ktoremi ſię potkáć máią. ModrzBaz 110v; A wtym rowem z Dąbrowy przytárli Ruſacy/ Z krzykiem z hukiem ogromnym z Węgry ſię potkáli StryjKron 255, 305, 537, 602, 752; KochJez B2; WujNT Luc 14/31. Cf Zwroty.
potkać się gdzie (31): tamże gdy burzili wſzędy po okoliczy/ Potkał ſie ſnimi v wſi Chmielnika nie daleko Szydłowcza Włodzimirz woiewoda MiechGlab 7, 7, 68; Leop Num 21/33; A gdy ſie podkáli v Wárny/ tho ieſt ná koſsowym polu w Bulgáriey/ tám Włádziſław poráżon y zábit BielKron 304v; Boleſław przyćiągnął z ludem nád woyſko Ceſárſkie/ podkáli ſie milá od Wrocłáwiá/ bili ſie od záránia do wiecżorá BielKron 352, 62v, 72v, 172, 229, 298 (23); StryjKron 496, 537; KochPam 80. Cf »w polu się potkać«.
»potkać się dobrze« [szyk zmienny] (14): [Rzymianie] nie rowny pocżet ludzi mieli przećiw Porſenie/ wſzákże ſie dobrze potkáli y mężnie ſie bili. BielKron 106, 256 [2 r.], 256v, 309v, 384v, 409v [2 r.] (11); wiele ich naydźie w Woyſcże chłopow proſtych/ [...] á wżdy ſie chłop potka dobrze z drzewem ná przodku BielSpr 69, 65v, 69.
»mężnie, śmiele, z śmiałością się potkać« [szyk zmienny] (8:2:1): BielKron 411v, 422v; pożegnawſzy káżdy ſwego páná/ przed nim thuż pothkał ſie z oną niepodobną ſmiałoſcią/ ktorey mu miłość dodawáłá GórnDworz Bb7, Z5v; Lecz ſię Sláchtá Podgorſka wnet z Sláchtą zebráli/ Pod Bardionem z Węgry mężnie ſię potkáli StryjKron 537, 442, 527, 757; KochPam 80; PudłFr 45; CzahTr Ev.
»potkać się mocnie, silnie, duże, ogromnie, okrutnie, potężnie, ogromną zapalczywością, z wielką siłą« [szyk zmienny] (6:2:1:1:1:1:1:1): dawſzy ſobie znáki z obu ſtron/ potkáli ſie z wielką śiłą BielKron 59; Potym Tárquinius [...] ciągnął przećiw Rzymiánom/ Rzymiánie też przećiw iemu drugie/ y potkáli ſie mocnie BielKron 105v; Kálibaſzá krzyknął ná ſwe aby ſie rychley potykáli ſthą trochą ludzi poki nieućieką wſtępnym boiem/ podkáły ſie tedy duże przednie vffy wielkie z obu ſtron BielKron 245, 57v, 58, 100v, 105v, 201v (11); Przywodził im potćiwość/ ſławę y wolnośći/ Dziatki/ Zony/ Rodzice/ Brácią/ Máiętnośći/ Aby ſię zá ich zdrowie potężnie potkáli StryjKron 702, 340, 496.
»[z kim] niefortunnie się potkać« (1): tamże zebrawſzy woyſko, y z bratem ſwym nie fortunnie ſie potkawſzy [infeliciter pugnavit]: był porażon MiechGlab 68.
»potkać się z nieprzyjacielem (a. nieprzyjacielskim czołem)« = hostem aggredi, sese hosti offerre Mącz; cum hoste congredi a. conserere Modrz [szyk zmienny] (20): OrzRozm R2v; [Lestko] potkał ſie z nieprzyiaćielmi ſwemi/ ktore poráźił y rozproſzył BielKron 365, 49v, 365; Mącz 53c, 252d, 281d; iż w thym obycżąiu Rzymiánie ſtárzy pieſzemu lekkiemu ludowi przodkiem kazáli ſie z nieprzyiaćielem potkáć rozmáitą bronią y poćiſki BielSpr 21v, 13v, 16, 18, 20, 21v (11); ModrzBaz 110v, 114v.
»[z kim] w polu się potkać« (1): [Wojsko litewskie Moskwę obiegło.] Dimitr Wielki Xiądz Moſkiewſki [...]/ nievfaiąc obronie zamkowey y mieſckiey myſlił ſię z Litwą w polu potkáć StryjKron 421.
»potkać się [z kim] sam a sam« (2): Widząc Achilles ſzkodę w ludu przez Hektorá/ potkał ſie z nim ſam á ſam BielKron 58, 60v.
»potkać się z sobą« [szyk zmienny] (3): A nátychmiaſt gdi ſie vſpokoiły ſzyki/ obadwa krolowie tylko ſami s ſobą ſie potkáli [inter se solummodo pugnaverunt] HistAl H8; BielKron 83v; CzahTr Ev; [HistTroj I4v].
»społu się potkać« [szyk zmienny] (4): záſtąpili im v Koronowá/ potkáli ſie ſpołu/ bili ſie ták mężnie áż ſie wſzyſcy ſprácowáli BielKron 384v, 57v, 69, 256v.
»potkać się zbrojnie (a. [zbrojno])« [szyk zmienny] (1): BielKron 62v; [Nie poydzieſz przez moię źiemię/ ábo więc woiennie á zbroyno ſie ſtobą podkam [alioquin armatus occurram tibi]. Leop Num 20/18 (Linde)].
potkać się czym (1): A ták ſobie dáli [Ekkius i Luter] mieyſce w Lipſku ku Gadániu [...]/ Potkáli ſie napierwey rzecżą o Przełożeńſtwie Papieſkim BielKron 195.
Synonimy: 1. potrafić się, znaleźć się; 2. potrzeć się; 3. dostać się, trafić się, znaleźć się.
Formacje współrdzenne cf POTKAĆ.
KW, ZCh