POTŁUC SIĘ (8) vb pf
sie (7), się (1).
o jasne.
Fleksja
praet |
|
sg |
pl |
3 |
m |
potłukł się |
m pers |
potłukli się |
n |
potłukło się |
subst |
potłukły się |
plusq |
|
pl |
3 |
subst |
potłukły się były |
inf potłuc się (2). ◊ fut 3 pl potłuką się (1). ◊ praet 3 sg m potłukł się (1). n potłukło się (1). ◊ 3 pl m pers potłukli się (1). subst potłukły się (1). ◊ plusq 3 pl subst potłukły się były (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. potłuc.
Doznać szkody od uderzenia (8):
a.
Rozbić się na kawałki (2):
Gdzieſie pothłukły woży [!] [Ubi collisi sunt currus]/ y woyſko nieprzyiaćielſkie zátłumione/ thám ná thym mieſcu niechay będą wyſławiáne ſpráwiedliwośći páńſkie Leop Iudic 5/11.
Przen (1):
Szereg: »potłuc i połamać się« (1): ſtrzałki ich [kacerzy]/ álbo ná demną/ álbo po demną/ álbo podla mnie vpadáiąc/ potłuką y połąmią ſye wſzyſtkié OrzQuin K3.
b.
Uderzyć się boleśnie; przen [o co] (3):
OrzList h3;
o tę ſkáłę [tj. papiestwo] łby ſobie potłuczećie/ ſzturmuiąc nań: ták iáko wſzytkie kácerſtwá/ o tę ſkáłę potłukły ſye były. OrzRozm F4.
[W połączeniu szeregowym: wſſyſcy [heretycy i odszczepieńcy] ſye o tę opokę [Piotra św., tj. Kościół rzymski]/ o ten kámień zbili/ potłukli/ práwie wniwecz obroćili. ZebrzydOdpow h4.]
Szereg: »otrącić się a potłuc« (1): A przećiwkoć to temu fundámentowi [opoce Piotrowej, tj. Kościołowi] ták mocnie záłożonemu/ żadne brany piekielne/ żadne możnośći ſwiátá tego/ nie mogą nic/ á záwżdy ſie otrąćić á potłuc muſzą o then ták ſwięty á mocny kámień. RejPos 301v.
c.
Zabić się spadając (2):
(nagł) Pháeton co Słońce woźił. (-) [...] Iż kierowáć nie vmiał/ wnet Słońce przewrócił/ Sam ſie potłukł RejZwierz 42v.
Przen (1):
Szereg: »spaść i potłuc się« (1): Nie wiele ſtráwnego ná tę gorę y drogę [do zbawienia] potrzebá. To porzućić mam/ co mi ſię ná drogę nie przyda. [...] Izali lepiey z gory ſpáść y potłuc ſię/ niżli ty ćiężary zoſtáwić/ ktore mi gdy ſpádnę á zdrowie ſtrácę/ nie pomogą? SkarKaz 123b.
d. Stracić życie wskutek przygniecenia (1): W niebytnośći krolewskiey dwie cżęśći zamku Krakowſkiego zgorzáły [...]. W ten cżas ſie ludźi wiele potłukło ktorzy ogień gáśili/ ábowiem ſklepienie gankow ná nie vpádło/ y pothłocżyło ie do iednego BielKron 423v.
Synonimy: a. połamać się, porozbijać się, porozpukać się, potrzaskać się, rozbić się; c. zabić się.
Formacje współrdzenne cf TŁUC.
KW, ZCh