| « Poprzednie hasło: POTŁUCZONY | Następne hasło: POTŁUKAĆ SIĘ » |
POTŁUKAĆ (1) vb impf
o jasne.
Fleksja
| indicativus | ||
|---|---|---|
| praes | ||
| sg | pl | |
| 1 | potłukåm | |
| 3 | potłukają | |
praes [1 sg potłukåm.] ◊ 3 pl potłukają.
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. potłuc.
Znaczenia
Uderzać czymś ciężkim:
potłukać co czym: Organum, Nieyákie naczinie ręczne którym co pobiyáyą/ Potłukáyą Mącz 268c.
a. [Rozbijać na kawałki: Concutio, ich zerſchuttele/ zerſtoſſe. P. zátrząſam/ potłukam. Volck 522.]
Formacje współrdzenne cf TŁUC.
KW, ZCh