[zaloguj się]

POTŁUKAĆ (1) vb impf

o jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
1 potłukåm
3 potłukają

praes [1 sg potłukåm.]3 pl potłukają.

stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. potłuc.

Uderzać czymś ciężkim:

potłukać co czym: Organum, Nieyákie naczinie ręczne którym co pobiyáyą/ Potłukáyą Mącz 268c.

a. [Rozbijać na kawałki: Concutio, ich zerſchuttele/ zerſtoſſe. P. zátrząſam/ potłukam. Volck 522.]

Synonimy: rozbijać, uderzać.

Formacje współrdzenne cf TŁUC.

KW, ZCh