[zaloguj się]
[pdf]

POTŁUMIENIE (6) sb n

-enie (5), -ęnie (1).

o oraz pierwsze e jasne; końcowe e z tekstów nie oznaczających é oraz -é.

Fleksja
sg
N potłumieni(e)
G potłumieniå
D potłumieniu
A potłumieni(e)

sg N potłumieni(e) (2). ◊ G potłumieniå (1). ◊ D potłumieniu (2). ◊ A potłumieni(e) (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde w objaśnieniu s.v. potłumny.

Zgniecenie, ściśnięcie, zduszenie; oppressio, suppressio Mącz (6): Suppressio, Potłumienie/ záduſzenie. Mącz 321c, 321b.
Przen: Pognębienie, poniżenie, zniszczenie [czego] (4): Iezu kthorys ku potłumieniu ſzaleńſthwa pyſznych kromia ciebie prawdy ſzukaiączych/ o owcżarni, j o drzwiach podobieńſtwo powiedział. TarDuch B5v; Ten bląt gaſſą ſlowa Ewangelyey ſwiętey Mat. xxviij gdzie tam ſą rozdzielone perſony [boskie] [...]. Naten błąd odpor ieſt z pyerwſzego potłumięnia błędu. SeklKat O4; Ná potłumienie cżyſtośći S. wPiśmie S. záleconey/ [...] [prawosławni] żadnego do Kápłáńſtwá nieprzypuſzcżą/ [...] ktoryby żony niemiał: ták iſz żadnego Popu vnich bez żony nie naydzieſz. SkarJedn 347.

W przeciwstawieniu: »zbudowanie ... potłumienie« (1): zachowywáć gotowiſmy Concilia wſzelákie Chrześćiáńſkie/ á zwłaſzcżá powſzechne/ ktore [...] wedle ſłowá Bożego Dekretá ſwe cżynią/ ku zbudowániu kośćioła Bożego/ á nie ku potłumieniu prawdy WujJudConf 157v.

Synonimy: ściśnienie, zgniecienie.

Cf POTŁUMIĆ

KW