« Poprzednie hasło: POTNIK | Następne hasło: POTOCZENIE » |
POTOCZEK (9) sb m
Oba o oraz e jasne.
Fleksja
sg | pl | |
---|---|---|
N | potoczek | |
G | potoczka | |
A | potoczek | potoczki |
I | potoczki(e)m | |
L | potoczku |
sg N potoczek (4). ◊ G potoczka (1). ◊ A potoczek (3). ◊ I potoczki(e)m (1). ◊ [L potoczku. ◊ pl A potoczki.]
Sł stp notuje, Cn brak, Linde także XVII w.
Znaczenia
- Dem. od „potok” ‘zbiornik płynącej wody’
(9)
- a. Od znacz, podstawowego
(8)
- [Przen]
- b. Od znacz. „kanał” (1)
- a. Od znacz, podstawowego
(8)
Dem. od „potok” ‘zbiornik płynącej wody’ (9):
a. Od znacz, podstawowego; rivulus, rivus JanStat (8): [pisała królowa Saba do Salomona:] iż widzyáłá v niego iedno drzewo ktore leżało przez potocżek błotny/ ná ktorym drzewie ma być ieden ſławny cżłowiek vkrzyżowan BielKron 78, 398v; [OtwinWypis 198; Drugi młyn dictus Wynek na tymże potoczku LustrSand 230].
W porównaniu (1): potreſi pod gorą gaiek Káſztánowy/ Z niego bieży potocżek iáko Kryſztałowy. RejWiz 142v.
Wyrażenie: »mały potoczek« (1): pod Królem też ſámym gdy iechał przez máły potoczek Koń żywotny [...] padł y vtonął w troſze wody StryjKron 672.
Szereg: »rzeka albo potoczek« = fluvius seu rivulus a. rivus JanStat [szyk 3:1] (4): A tákowa rzéká álbo potoczek ma bydź zá gránice miáná: która rzéká álbo potoczek/ ieſli opuśćiwſzy piérwſzé rzéczyſko/ przez inſzé mieyſcá ſwoie ſzćié y płynienié obróći/ tedy [...] SarnStat 466, 466 [3 r.].
[Przen [czego]: Mogł bym y cáły dźień o tym mowić/ á wſzyſtkie potocżki náuk Kácerſkich iednym Słoncem Kosćielnym wyſuſzyć HerburtArt 16 (Linde).]
b. Od znacz. „kanał” [czego (= skąd płynący)] (1): ktorzy [hetmani oblegający Jeruzalem] woyſko położyli nád potocżkiem ſtawku wirzchniego [cf 4.Reg 18/17] v drogi/ gdzye tám wodę odięli miáſtu. BielKron 89.
Synonimy: 1. rzeczka, strumyczek, strumyk, strumyszczek.
KW, ZCh