[zaloguj się]
[pdf]

POTOPIĆ SIĘ (4) vb pf

Zawsze sie.

Oba o jasne.

Fleksja
inf potopić się
praet
pl
3 m pers potopili się
conditionalis
pl
3 m pers by się potopili

inf potopić się (1). ◊ praet 3 pl m pres potopili się (1). ◊ con 3 pl m pers by się potopili (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Utopić się, umrzeć przez utonięcie (o wielu) (4):
Przen [w czym] (2): W tym ſye dole potopili Który ſámi kopáli [infixae sunt gentes in interitu, quem fecerunt Vulg Ps 9/16]: W tym ſye śidle połowili/ Któré ſámi ſtáwiáli. KochPs 14, 49.
a. Popełnić samobójstwo przez utopienie się (2): Niegdy ſie záiące rádzili/ Iákoby ſwey nędze zbyli: [...] Vcżynili táką rádę: By dáley żywi nie byli/ A wſzyſcy ſie potopili. BierEz L2, L2.

Synonimy: pogrążyć się, zanorzyć się, zatonąć.

Formacje współrdzenne cf TOPIĆ.

LW