[zaloguj się]
[pdf]

POGRĄŻYĆ SIĘ (7) vb pf

sie, [się].

o jasne.

Fleksja
inf pogrążyć się
praet
sg pl
3 m pogrążył się m pers
f pogrążyła się m an
n subst pogrążyły się

inf pogrążyć się (1). ◊ fut 3 sg pogrąży się (2). ◊ praet 3 sg m pogrążył się (1). f pogrążyła się (2). ◊ 3 pl subst pogrążyły się (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. pogrążyć.

Zanurzyć się (7):
a. Zagłębić się w wodzie; zatonąć (6): BierEz I4v; Depressa onere sua navis, Pogrążyłá ⟨się⟩/ vtonęłá od wielkiego nákłádu. Mącz 321a.
[Zwrot: »do dna w głębokość się pogrążyć«: á Pierſtinſki áż zá koláná w kiriſſową zupełną zbroię vbrány/ do dná w głębokość ſię Rzeki byſtrey pogrążył StryjKron 714.]
Przen (2):

pogrążyć się w czym (1): RejPos 176 cf Szereg.

Szereg: »zanorzyć się ani pogrążyć« (1): A cożći ſie sſtánie? Będzye záwżdy Pan s tobą w tey to łodce twoiey/ iż ſie zánorzyć áni pogrążyć w niey nigdy nie będzyeſz mogł. RejPos 176v.
a) Zostać ukrytym (1): Prawdźie vtonąć trudno/ choćia ſie pogrąży/ Iák oléy wſzedſzy w głębią/ záś ſie ná wiérzch wſtąży. GórnTroas 44.
α. Ugrzęznąć (2): Absorpsit penitus rupes palus, Práwie yáko ma być błoto skáły połknęło/ to yeſt vpádły/ vrwáły pogrążiły ſie skáły w błocie. Mącz 402d, 379b.
b. Zapaść się pod ziemię (1): Y wróćił ſię [Achilles] do nocy/ á nam dźiéń zoſtáwił/ Do nocy/ do Plutoná/ który po nim tążył/ Ziemiá ſie zá tym zeſzłá/ gdy ſie on pogrążył. GórnTroas 18.

Synonimy: a. potopić się, utopić się, zanorzyć się, zatonąć, zatopić się.

Formacje współrdzenne cf GRĄŻYĆ SIĘ.

Cf POGRĄŻONY

JDok