[zaloguj się]
[pdf]

POTRĄCENIE (2) sb n

Tekst nie oznacza ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w po-).

Fleksja
sg
G potrąceniå
A potrąceni(e)

sg G potrąceniå (1). ◊ A potrąceni(e) (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. potrącić.

Potknięcie się, zachwianie się; przen; expulsio PolAnt (2): Ięzyká kłamliwego nienawidzi vniżony/ záś vſtá łágodne cżynią potrącenie. BudBib Prov 26/28.
Zwrot: »wyrwać nogę od potrącenia« (1): Bo wyrwałeś duſzę moię od śmierći/ oko moie od łzy/ nogę moię od potrącenia [pedem meum ab expulsione mei]. BudBib Ps 114/8.

Cf POTRĄCIĆ

MC