[zaloguj się]
[pdf]

POTRĄCIĆ (7) vb pf

o jasne.

Fleksja
inf potrącić
praet
sg
1 m -m potrącił
2 m potrąciłeś
3 m potrącił
imperativus
sg
2 potręć
conditionalis
sg
3 m by potrącił

inf potrącić (1). ◊ praet 1 sg m -m potrącił (1). ◊ 2 sg m potrąciłeś (1). ◊ 3 sg m potrącił (3). ◊ imp 2 sg potręć (1). ◊ [con 3 sg m by potrącił. ◊ part praet act potrąciwszy.]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde także XVIII w.

Znaczenia
Uderzając popchnąć; impellere PolAnt; sternere Calag [w tym: kogo (6)] (7): GórnDworz R6v; ábowiem mocarz potrąćił mocarzá/ á obádwá ſię ſpołu powálili. BudBib Ier 46/12; Niderſt oſſen [lege: nider stossen]/ oder Werffen. Potrąćić, Porzućić/ et Powálić. Sternere. Calag 367b.

potrącić czym (żywotne) (1): Iakom ya [...] nyenasedl domv slachathnego andrzeya bratha rodzonego na kanyczach anym byl zony slachathnego andrzeya anym yey zadał rany krwavey wpalecz vyelkj anym yey konyem potrączil ZapWar 1539 nr 2594.

Zwrot: »potrącając potrącić« (1): Potrącáiąc potrąćiłeś mię ábych vpadł [Impellendo impulisti me ut caderem]/ lecż Iehowá pomogł mi. BudBib Ps 117/13.
[Szereg: »nadepnąć abo potrącić«: wielceby to był nieſpráwiedliwy/ y nieludzki człowiek/ któryby ſie ná tego gniewał/ ktoby go w ćiżbie nádepnął/ ábo potrąćił SenekaGórn 278 (Linde).]
Przen (2): Potręć panie rozdziel ięzyki gich, bos widział złoſć y przeciwianie w mieſcie TarDuch A4v; [ty Sawły gniewliwe z niebá potrąciwſzy/ w pokorne y ćiche obroćiſz. BzowRóż 92].
a) Wtrącić [w co] (1): Więc dwoiákim obycżáiem bywamy w pokuſę wwiedźieni. Pierwſzy ieſt/ kiedy z ſtanu iákoby z mieyſcá ſwego śie zruſzywſzy/ w onę złość vpadamy w ktorą nas kto potrąćił/ kiedy nas kuśił. KuczbKat 425.

Synonim: popchnąć.

Formacje współrdzenne cf TRĄCIĆ.

Cf POTRĄCENIE, POTRĄCON

MC