[zaloguj się]
[pdf]

POTRĘCAĆ (4) vb impf

o oraz a jasne.

Fleksja
inf potręcać
indicativus
praes
sg
1 potrącåm
conditionalis
sg
3 m by potrącåł

inf potręcać (1). ◊ praes 1 sg potrącåm (1). ◊ con 3 sg m by potrącåł (1). ◊ part praes act potrącając (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w. (z Cn) s.v. potrącić.

Uderzając, naciskając popychać; protrudere Mącz, Cn; impellere PolAnt, Cn; proculcare, prosternere, proterere Cn [w tym: kogo, co (3)] (4): á iéſliby ieſzcze womit ták był vpórny/ że dni kilko trwaiąc/ [...] rózdźielnie mu wodę dáć pić/ áby żołądek powoli przymował/ á wodné háuſty/ ieden drugi potrącał Oczko 20; [Potrącam/ Protrudo Volck Sss4].
Zwroty: »potrącając potrącić« (1): Potrącáiąc potrąćiłeś mię ábych vpadł [Impellendo impulisti me ut caderem]/ lecż Iehowá pomogł mi. BudBib Ps 117/13.

»potrącać przed sobą« (1): Protrudo, Popycham/ potrącam przed ſobą. Mącz 467a.

Przen (1):

W przeciwstawieniu: »wywyszszać ... potręcać« (1): podżiwuy/ co Pan Bog cżyni nád ſwemi wiernemi/ [...] y iáko wywyſzſza ſtany ich/ á nigdy nie opuśćił żadnego. A iáko záſię fáłeſzniki á złoſniki vmie potręcáć wedle woley ſwoiey ſwięte Boſtwo iego. RejZwierc [203].

Synonim: popychać.

Formacje współrdzenne cf TRĄCIĆ.

MC