potworzyć o kogo, o co (2): SeklWyzn 4v; Szukáli tedy obycżáiow rozmáitych kthoremiby zábieżeli/ áby dyabeł y ludźie nie mogli ich o trzy Bogi potwarzyć. GrzegRóżn Fv.

[potwarzyć kim [= o kogo]: [pani Katylina, oskarżywszy jedną poddaną o cudzołóstwo, ponieważ ta urodziła trojaczki, sama w krótkim czasie powiła dwojenaście dziatek] Co potym widząc/ z żáłośćią tego vżywáłá/ pámiętáiąc ná to iż poddáną ſwą trzemá mężmi potwarzyłá/ boiąc ſie iż onę z iej właſnych vſt dwunaſćią mężow potwárzáć będą. HistOtton 120v.]

potwarzyć w czym [= o co] (1): Z przyrodzenia ſię przez Wiſłę tráfiłá Ráfá/ y w źiemi kámieniſta żyłá. Przez to kámienie zdawná Wiślny vpor/ Przedárł ſobie tor. Więc w tym złe wrogi potwarzyli fliśi/ Mieniąc że Wiſłę zámiotáli bieśi. KlonFlis G2.

A cum inf „być” kim (1): Ta ieſt Svmma krotko opiſana ſtych przyſiąg/ naktore mię iawnie przimvſząno [...] a yżem ich niecźinił Heretikem mię być potwarzono SeklWyzn 4v.

W połączeniu szeregowym (1): A iuſz thu będzieſz batzył/ iżem nic nieodmienił/ áni przytzynił/ iákośmię ty niepobożnie potwarzył/ zeſromoćił/ y s háńbił. KrowObr 206.