Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: POURAŻAĆ SIĘ

Następne hasło: [POURZYNAĆ] »

POURYWAĆ (2) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w po-).

Fleksja

praet
	pl
3	m an	pourywali

imperativus
	sg
2	pourywåj

praet 3 pl m an pourywali [cum N pl: oni, tj. wilcy] (1). ◊ imp 2 sg pourywåj (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Urwać wiele (2)

Urwać wiele [co czemu (żywotne)] (2): Oni [tj. wilcy] wziąwſzy pſy podług zmowy/ Povrywáłi [!] im [tj. psom] głowy BierEz F2; Ale komu ięczmyk w oku/ weźmi mrowek/ á głowy im po vryway/ ſámy pothym vtłukſzy ná oko przyłoż. SienLek 70.

Formacje współrdzenne cf RWAĆ.