![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: POWAGA | Następne hasło: POWALAĆ SIĘ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
POWALAĆ (1) vb impf
o jasne, pierwsze a pochylone.
Fleksja
| indicativus | |
|---|---|
| praes | |
| sg | |
| 1 | powålåm |
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | powålåł |
praes 1 sg powålåm. ◊ [praet 3 sg m powålåł.]
Sł stp brak, Cn s.v. obalać, Linde także XVII w.
Znaczenia
Powodować upadek, przewracać; provolvere Mącz, Cn; abicere, affligere, consternere, convellere, deicere, demoliri, destruere, deturbare, disturbare, evertere, fundere, percellere, prosternere, revellere, sternere, subvertere Cn: Provolvo, Potaczam/ powaliam/ pomykam daley. Mącz 507b; [Volck Sss4v].
[powalać kogo, co: Tegoż dniá był wiátr ták wielki/ że ludźi ktorzy pieſzo ſzli y konie mdłe powalał/ że żadną miárą przed wiátrem iść nie mogli BielKron 1597 635 (Linde).]
Synonimy: przewracać, wywracać.
Formacje współrdzenne cf WALIĆ.
MC