[zaloguj się]
[pdf]

1. POWAŁKA (5) sb f

o oraz końcowe a jasne, pierwsze a pochylone.

Fleksja
sg pl
N powåłka powåłki
G powåłek
A powåłki

sg N powåłka (2). ◊ pl [N powåłki.] ◊ G powåłek (2). ◊ A powåłki (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) – XVII w.

Mały, podłużny bochenek pieczywa; pastillus Mącz; panis pauperum (a. mendicorum), stips panicea Cn (5): Pastillus, Powałká/ Máły bochenek. Mącz 283a; [nie bywam w koſćiele Z kąd mam ſzkody bárzo wiele Bo mię mijáią powałki Co przed tym ſzły do kobiałki. KorczRozm K2v; Powałká/ Paſtillus, panis eleemosynarius. Volck Sss4v].

W połączeniu szeregowym (1): [oszust twierdzi] Ze widźiał właſnym okiem Dźiewicę przecżyſtą [...]. Więc plećie/ bredźi/ mata [...] Náwyłudza powałek/ pieniędzy/ gomołek. KlonWor 47.

Szeregi: »gomołka a powałka« (1): Ná ſſygi wiſi kobiałká Wniey gomołká á powałká RejRozpr B. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]

»powałki, (albo) kołaczki« [szyk 1:1] (2): Pastillicare, Ná xtałt kołaczków álbo powałek formowáć/ powałki kołaczki czinić. Mącz 283a.

Synonimy: bochenek, chlebica.

MC