[zaloguj się]
[pdf]

BOCHENEK (7) sb m

bochenek (5), bochnek (1), bochenek a. bochnek (1); bochenek Mącz, SkarŻyw (4); bochnek MWilkHist.

o oraz oba e jasne.

Fleksja
sg
N bochenek
G bochenka
A bochenek, bochnek
L bochenku

sg N bochenek (1). ◊ G bochenka (3). ◊ A bochenek (1), bochnek (1). ◊ L bochenku (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI ‒ XVIII w.

Znaczenia
Dem od „bochen”; pastillus Mącz, Cn; collyris Cn (7): Pastillus, forma panis parvi, Powałká/ Máły bochenek. Mącz 283a; iuſz ſześćdzieśiąt lat iáko mi ten ptak po pułbochenká co dzień nośi SkarŻyw 51, 571, 573.
Wyrażenie: »boch(e)nek chleba« (3): Dawid [...] rozdawał káżdemu po bochenku chlebá BielKron 70; SkarŻyw 51; A Kleophás położy chleb ná ſtoliku/ mowiąc. A wo mawá bochnek chlebá MWilkHist K2v.

Synonimy: chlebica, powałka.

Cf 1. [BOCHENKA], BOCHNIEC

KN