Zwroty: »lekce poważyć« [w tym: sobie (8), u siebie (1)] = zlekceważyć, wzgardzić; ad increpandum cogitare, spernere PolAnt; contemnere Vulg (21): RejPs 54; Ná me zginienie ludzye źli thák ſie náſádzili/ [...] Alem ia lekce poważył ſprzećiwniki ſwoie LubPs bb3v; Izali ſobie lekce poważyćie ſłowá vtrapionego? iákoby nic inego nie były iedno wiátr? BibRadz lob 6/26; Abowiem toż y oni doſtąpiwſzy wolnośći/ wzgárdźili Nawyzſzego y lekce poważyli zakon iego/ á opuśćili drogi iego. BibRadz 4.Esdr 8/55, Ps 73/18; nie doſyć ieſt ná tym [...] y zdrowie y żywot ſwoy lekce poważyć dla imienia iego [Boga]. RejAp 61, 120v; RejPos 115v; Lecż kto lekce poważy tákie roſkazánie [służenie starszym ludziom]/ Srogie muśi ná ſobie odnośić karánie. HistLan F2; RejZwierc 5v, 21v, 38v, 138; BudBib 4.Esdr 8/55; miłośćiw będę wſzem ich niepráwośćiam/ ktorymi przećiw mnie z grzeſzyli [!]/y mnie ſobie lekce poważyli CzechRozm 116; nie tylko z poſpolſtwá wiele/ miáło iy [Jezusa zwanego kamieniem] lekce poważyć: ále/ iy y ſámi budownicy mieli odrzućić y nim pogárdźić. CzechEp 285, 120, 388; Piotr ten zamek Bábilońſki budowáć y zálećić miał/ ná ktorym vśiadſzy ten Krol niewſtydliwy [papież] [...] lekce poważywſzy Bogá y Chriſtuſá: y święte vſtáwy iego: práwá w rzecży poſpolitey poodmieniawſzy/ wſzytkie ſobie podbił/ y pohołdował NiemObr 64; GrabowSet K4. Cf Szereg.

»sobie, u siebie poważyć« (13:3): A tym ktorzy v ſiebye poważyli ſwięte Boſtwo iego/ [...] nieomylnie im obiecał dáć Duchá ſwego ſwiętego RejPos 191v, 42; Lecz kto wie iż z onego drobniuchnego źiarnká [...] rodźi ſię robaczek co iedwab z śiebie wije/ y ktory wſzytkie krole/ pány y niewiáſty y ołtarze ozdabia: vmie ſobie poważyć rzecz ták máluczką. SkarKaz 84a; [ListyZygmAug 1551/205]. Cf »lekce poważyć«, »nic sobie, w niwecz u siebie nie poważyć«.

»nic sobie, w niwecz u siebie nie poważyć« (2:1): á iuż żadney nápotym wymowki mieć nie będą mogli/ gdyż áni ſłow moich/ áni tego powtarzánia ich/ ktore od was ſłyſzeli/ w niwecż v ſiebie nie poważyli RejPos 335v; A wżdy to v nas nic/ á wżdy to v nas/ iáko [...] ſliwkę połknąć/ nic ſobie nie poważyć ſwiętey woley á tego to porucżenia iego. RejPos 335v, 308.

»sobie poważyć [za co]« = potraktować jako równoważące (1): A thák dla tego márnego á przemierzłego grzechu Pan záwżdy y niebo y zyemię woiowáć racżył: á nigdy nic v niego thák zacnego nie było/ áby ſobie co zá ten grzech kiedy poważyć miał. RejPos 200.

»zacniej poważyć« (1): gdyż tho [być usprawiedliwionym u Pana] ſnadź zacnieybyś mogł poważyć/ niżli wſzytki ſkárby ſwiátá tego. RejPos 201v.

Szereg: »lekce poważyć a za wiatr poczytać« (1): Izáli ſpieráiąc ſię lekce poważyćie słowá roſpacżáiącego? áza wiátr (pocżytaćie) mowy z fráſowánego [Nonne ad increpandum sermones cogitastis, et in ventum eloquia mei desperati]? BudBib Iob 6/26.

Zwrot: »poważyć u siebie« [szyk zmienny] (2): gdyż ſpráwy ſwiátá tego iákye ſą y iákich trudnośći/ złośći á niebeſpiecżeńſtwá zewſząd ſą nápełnione/ tho káżdy ſnádnie v ſiebie rozeznáć y poważyć może. RejPos 173v, 184v.

Szereg: »rozeznać i poważyć« (1): RejPos 173v cf »poważyć u siebie«.

Szereg: »pomierzyć a poważyć« (1): potym naśienia ogrodne wſzelákie [...] y inſze wſzelákie naśienia [...] pomierzyć/ á drugie poważyć/ y ná piſmie mieć. GostGosp 72.