« Poprzednie hasło: POWIEDZIAN | Następne hasło: POWIEDZIEĆ » |
POWIEDZIANY (55) part praet pass pf
powiedziany (38), powiedzian (16), powiedziany a. powiedzian (1).
o oraz e jasne; w formie złożonej -an- (32), -ån- (1) JanNKarKoch; w formie niezłożonej -ån, -åna, -åno (15), -any N pl subst (1).
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | powiedziany, powiedziån | f | N | powiedziåna, powiedzianå, powiedzi(a)n(a) | n | N | powiedziåno, powiedzian(e) |
G | G | powiedzianéj | G | powiedzian(e)go | ||||
A | A | powiedzianą | A | |||||
I | powiedzianym | I | powiedzianą | I | ||||
L | L | powiedzian(e)j | L |
pl | ||
---|---|---|
G | powiedzianych | |
D | powiedzian(e)m | |
A | subst | powiedzian(e) |
I | n | powiedzian(e)mi |
L | powiedzianych | |
inne formy | ||
pl N subst m i f - powiedzian(e); pl N subst n - powiedziané, powiedziany |
sg m N powiedziany (2), (praed) powiedziån (1). ◊ I powiedzianym (1). ◊ f N powiedziåna (5), powiedzianå (2), powiedzi(a)n(a) (1); ~ (attrib) -anå (2); ~ (praed) -åna (5). ◊ G powiedzianéj (2); -éj (1), -(e)j (1). ◊ A powiedzianą (2). ◊ I powiedzianą (1). ◊ L powiedzian(e)j (1). ◊ n N (praed) powiedziåno (9) [cf też POWIEDZIEĆ impers], (attrib) powiedzian(e) (2). ◊ G powiedzian(e)go (1). ◊ pl N subst m i f powiedzian(e) (7). n powiedziané (6), powiedziany (1); -é (1), -(e) (5); ~ (attrib) -é (1); ~ (praed) -é (5), -y (1); -é : -y RejPos (1:1). ◊ G powiedzianych (6). ◊ D powiedzian(e)m (1). ◊ A subst powiedzian(e) (1). ◊ I n powiedzian(e)mi (1). ◊ L powiedzianych (2).
Składnia dopełnienia sprawcy: powiedzian(y) przez kogo (10), od kogo (4); przez kogo MurzNT, Leop, BibRadz, RejPos, SarnStat; od kogo Diar, CzahTr; przez kogo : od kogo CzechEp (4:1), WujNT (1:1).
Sł stp s.v. powiedzieć, Cn brak, Linde XVI w.
- Przekazany słownie
(55)
- a. Ustnie (27)
- b. Na piśmie
(27)
- α. Wyżej wymieniony, wspomniany (8)
powiedziany do kogo (1): iáko ſię też ná tym myli z drugimi X.K. [...] powtarzáiąc też Páwłá y Ezáiaſzá y Dawidá: á to nie rozumieiąc właſnośći piſmá ś. y mowy Anielſkiey/ do Pánny Máriey powiedźiáney. CzechEp 291.
powiedziany około czego (1): co ſie tycże Koncilium/ mieliſmy od meboſzcżyká Klementá Papieżá niemáło Kondicy około iego powiedziánych BielKron 213.
powiedzian(y) komu (9): ná począthku Seymu niemoże być mądrzey/ wymowniey/ y pożyteczniey/ propoſicya Seymowa nam powiedźianá. OrzRozm C3; BielKron 237; A ieſliże tho s pokornym ſercem á z zupełną wiárą będzyeſz mogł vcżynić/ pewnie á nieomylnie táć nieomylna nowiná też tobie będzye powiedzyaná/ á iuż iey pewnie możeſz być iſth RejPos 246, 281v; BudNT Luc 2/17; ModrzBaz 107; WujNT Luc 2/17; SarnStat 35; Acż ſnać [przypowieści są] dawne/ ále teras nie dawno nam kilkom powiedźiáne od Ferhat Beká Kopáńſkiego śieſtrzeńc [!]. CzahTr D3.
powiedziany przed kim (1): Y zeſlan ieſt Angioł Páńſki ſwięty Ráchffáł/ żeby oboie ono ludzi vzdrowił/ kthorych w ieden cżás modlithwy przed oblicżym Bożym ſą powiedziáne. Leop Tob 3/17.
powiedzion(y) o kim, o czym (3): LeovPrzep G4; A vyrzawſzy/ oznáymili o rzeczy powiedziáney iym o pácholątku tem. BudNT Luc 2/17; WujNT Luc 2/17.
Z połączeniem przytoczenia ze zdaniem dopełnieniowym (1): Iedno thy miey na piecży ſłowá ktore tu ſą powiedziane Piotrowi s. iż ſie ty nie pytay o táiemnicach moich/ iedno mię náſláduy w drogach y w ſpráwach moich. RejPos 281v.
W połączeniu z określeniem języka etnicznego (1): tákże y o drugich ſłowiech rozumiey/ ktore nie mogą być powiedziáne po Polſku właſnie BielSpr 29v.
»na kazaniu powiedziany« (1): By tu ktorego z was grzechy ná kazániu powiedźiáne być miáły: czymbyśćie tę ſromotę odkupili? SkarKaz 3b.
»omylnie powiedziany« (1): A ponieważ wiele dálekich kráin trzymáią/ przeto wiele rzecży niewiedzą/ co ſię tám dźieie: wiele rzecżam ſobie omylnie powiedźiánem [falso delatis] wierzyć muſzą ModrzBaz 107.
»przez podobieństwa powiedziany« (1): Táiemnice ſkrytych przypowieśći zrozumie/ á będzie ſię obierał w gadkách przez podobieńſtwá powiedziánych [in aenigmatis parabolarum conversabitur]. BibRadz Eccli 39/3.
»powieść powiedziana« (1): Rozumieiąc tedy tym ſpoſobem powieść Zbáwićielá náſzego o dniu ſądnym powiedźiáną/ [...] LeovPrzep G4.
»szczerze powiedziany« (1): ModrzBaz 94v cf »jaśnie powiedziany«.
»powiedziany właśnie [= właściwie]« (1): BielSpr 29v cf W połączeniu z określeniem języka etnicznego.
powiedzian komu (1): RejPos 84v cf Z połączeniem przytoczenia ze zdaniem dopełnieniowym.
powiedzian przeciw komu (1): ktore [dzieci szatana] też to wſzytko cokolwiek ieſt przećiw nim powiedźiano w nowym przymierzu/ gwałtownie wykręćić chcą CzechEp 35.
powiedzian(y) o kim, o czym (6): MurzNT 8v; Bo to wiemy/ iż to piſmo nie ſłuży tylko ſynowi cżłowiecżemu: iáko támże ſtoi [Apoc 19] ꝟ 11. cżego o żadnym ániele nie pokażeſz być powiedziánego. CzechRozm 49, 56v, 112; ReszHoz 124; o czym ieſt wiele powiedźiano v Ianá ś. w Obiáwieniu. SkarKaz 5b.
powiedzian(y) gdzie [= w tekście] (7): MurzNT 8v, 136 marg; á thá rozność potraw będźie ná ſwym mieyſcu powiedźianá. SienLek 4; CzechEp 35, 281; ReszHoz 124; SkarKaz 5b.
Z przytoczeniem (1): A potym przez Proroká Ezechielá ták mamy powiedźiano. Nie chodźćie w vſtáwách Oycow wáſzych CzechEp 116.
Z połączeniem przytoczenia ze zdaniem dopełnieniowym (1): Aby mogli [...] roſkocháć ſie y vſtráſzyć ſie z onych ſłow ktore tákim ſą przez Ezechielá powiedzyány RejPos 84v.
»pod podobieństwy powiedziany« (1): iáko ty mieyſcá świadcżą: choćiaż pod nieiákimi podobieńſtwy powiedźiáne: iáko ſie iuż przedtym niektore z nich wſpomináły. CzechRozm 252v.
»prawdziwie powiedzian« (1): MurzNT 8v cf »istotnie powiedzian«.
»słusznie powiedzian« (1): ktorą [miłość bliźniego] im kto nawiętſzą w ſobie ma/ ten ſię nabárźiey ſtrzeże áby o nim nie wiedźiano/ gdyż ſię obawiáią áby ono co w Ewángelijey ieſt o nich ſłuſznie powiedźiano nie było. ReszHoz 124.
»szerzyj powiedzian« (1): gdy kto chce ich [apostołów] allegatia wyrozumieć/ muśi śię mieśca tego ſkorego [!] ieſt wzięta dołożyć/ abo gdźie indźie co takowégóſz ieſli ieſt ſzérzyi abo łatwiéi powiedźiáno/ przytoczyć MurzNT 8v.
Cf POWIEDZIEĆ
KW, (KO)