[zaloguj się]
[pdf]

POWIKŁAĆ SIĘ (1) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w po-); a jasne.

Fleksja
inf powikłać się
praet
pl
3 m pers powikłali sie

inf powikłać się. ◊ [praet 3 pl m pers powikłali sie.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.

1. Stać się niejasnym, zagmatwać się, pomieszać się; complicari, implicari Cn [czym]:
Szereg: »pomieszać się i powikłać«: Przetom tedy to [...] wywiodł/ [...] iż ſie drukarz álbo iego piſarz omylił/ zá czym bych był tego nieobaczył/ y wſzyſtkiey iego Kroniki nie konkordował/ [...] tedyby ſie Hiſtoria tá Litewſka pomieſzáć/ y opacznie powikłáć wielkim błędem muſiáłá StryjKron 380.
2. [Popaść w sprzeczności, pogubić się w czymś; implicari Cn: Widźićie widźićie/ Bráćia mili; iáko ſie wáſzy ći nowi Miniſtrzy powikłáli/ y was z ſobą wiklą HerbOdpow P2.]

Synonimy: pomieszać się, popleść się.

Formacje współrdzenne cf WIKŁAĆ.

ALKa