« Poprzednie hasło: POWODSTWO | Następne hasło: POWODZIĆ » |
POWODZENIE (31) sb n
Oba o oraz pierwsze e jasne; końcowe e z tekstów nie oznaczających é oraz -é.
sg | pl | |
---|---|---|
N | powodzeni(e) | |
G | powodzeniå | |
D | powodzeniu | |
A | powodzeni(e) | powodzeniå |
I | powodzeni(e)m | |
L | powodzeniu |
sg N powodzeni(e) (2). ◊ G powodzeniå (8). ◊ D powodzeniu (3). ◊ A powodzeni(e) (10). ◊ I powodzeni(e)m (3). ◊ L powodzeniu (4). ◊ pl A powodzeniå (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.
powodzenie czyje [w tym: G sb i pron (7), ai poss (2), pron poss (1)] (10): TAk tedy maſz [tu napisane] Czytelniku miły o powodzeniu/ dzielnościach/ y ſrogim ná oſtátek pogromieniu mężnych Cymbrow y Gepidow StryjKron 31; [Zanabek] Zoſtáwił ná Cárſtwie Tátárſkim Syná Berdebeka/ ktory tákże dwánaśćie Brátow rodzonych zámordował/ áby mu w páńſtwie meprzeſzkadzáli/ ále y ſam ledwo dwie lećie ná Carſtwie wykonawſzy vmárł/ ſyná też iego [...] drugi Cárzyk [...] zábił. (marg) O Tátárow Zawolſkich powodzeniu. (–) StryjKron 416. Cf »szczęśliwe powodzenie«.
W połączeniach szeregowych (2): A przeto Krol/ ma śię o to pilnie ſtáráć/ áby cnoćie/ dobremu powodzeniu/ y zacnośći wſzytkich obywátelow ſwych iednáko życżliw był ModrzBaz 20; LatHar 489.
W przeciwstawieniach: »szczęśliwe (a. dobre, a. fortunne) powodzenie ... nieszczęście (2), złe [powodzenie], przygody, żałosne przypadki« (4): Bo on [Solon] wſzytkie ludźi w iedney Rzecżypoſpolitey mieſzkáiące/ przyzwycżáiał do tego/ áby ſię wſzytcy z dobrego powodzenia ſąśiádá ſwego weſelili/ á ze złego ſmęćili y fráſowáli. ModrzBaz 77v, 22; gdyż tho ieſt záſtarzáły zwycżay zayrzeć ludziom ſzcżęſliwego powodzenia/ á cieſzyć ſie z nieſzcżęſcia. Phil K3; GrabowSet A3.
»szczęśliwe, dobre, fortunne, pocieszne powodzenie« [w tym: na czym (1), nad kim (1); czyje (8)] = szczęście, szczęśliwy, pomyślny bieg wydarzeń; res secundae Modrz, Cn; fortunae indulgentia, res bonae, salus Modrz; eventum, eventus, felicitas, fortuna florens a. prospera a. secunda, Mars, processus, prosperitas, proventus (felicitatis), sors (iucunda), successum, successus Cn (11:6:1:1): GliczKsiąż I4; Prorok zięt ieſt podźiwieniem gdy widzi niepobożnych ſzczęſliwe powodzenie ná tym świećie. BibRadz Ier 12 arg; ModrzBaz 12, 20, 40v; A miedzy Polaki iuſz byli niktorzy [...] wiárę Chrzeſćiáńſką [...] zánieſli. [...] ći tedy poczęli Xiążęciu Mieczysławowi rádzić/ [...] obiećuiąc mu ná wſzyſtkim ſzczęsliwe powodzenie y potomſtwá rozmnożenie/ ſkoroby iedno tę wiárę ſwiętą ſzczerze przyiął. StryjKron 150; ktory [król czeski] ſię też boiał ſzczęſliwego ná ten czás powodzenia Kázimierzowego nád Pruſkimi Krzyżaki. StryjKron 627; CzechEp 87; Ieſt theż y to lekkomyſlnego poſtępek cżłowieká s ſzcżęſliwego powodzenia wynośić ſie Phil M3, M3; iż od żebraká inſzey nagrody cżłowiek hoyny á bogoboyny nie ma/ iedno że mu rzecże: Bog zápłáć: y zá iego dobre zdrowie/ á poćieſzne powodzenie/ modlić ſie zwykł. GrabowSet A2, A3; LatHar 489; Grzechy wáſze záhámowáły wſzelkie dobre powodzenie od was. PowodPr 66. Cf W przeciwstawieniach, Zwrot.
powodzenie czego (1): obiecowałem mu [królowi Zygmuntowi III Wazie] od ćiebie Iezu Chryſte mocną rękę twoię nád nim/ y powodzenie wſzytkiego coby począł. SkarKaz )(2v.
powodzenie w czym (1): iż ſię ná Moſkiewſkie kośćioły/ y kśiążęćiá Moſkiewſkiego/ nie iákie tych cżáſow wpánowániu powodzenie/ [...] oglądáſz. SkarJedn 377.
powodzenie czyje (3): SkarJedn 377; Szkodliwych [gwiazd] chcąc ſie vſtrzedz/ Gwiazdárze znáć dáią/ Co z pilney induſtriey oni poznawáią. Za ſie [lege: zasię] ich powodzenie/ ktore ná nię [lege: na nie] przyść ma/ Nie káżdy przećię tego/ z tych Doktorow pozna. PaxLiz Cv, E2.
W przeciwstawieniu: »mała albo średnia kondycyja... nawiętsze powodzenie« (1): Tym tedy zawierąm [= kończę] iż nigdy złego azawzdy gotowe serce, y chęć maiąc dosłużby ImPana Gniezninskiego nieiedno w tey moiey małey albo sredniey Kondicyi ale wnawiętszym powodzeniu Iednakobym Iego M zyczeł, y wprzypadku takim słuzył. ActReg 140.
Cf POWODZIĆ
MFr