POWODZTWO (22) sb n
powodztwo (17), powodstwo (5); powodstwo UstPraw (4); powodztwo : powodstwo SarnStat (17:1).
Pierwsze i końcowe o jasne; -ódz- (17), -odz- (1) SarnStat (17:1).
Fleksja
|
sg |
N |
powództwo |
G |
powództwa |
A |
powództwo |
I |
powództwem |
sg N powództwo (1). ◊ G powództwa (5). ◊ A powództwo (15). ◊ I powództwem (1).
Sł stp: powództwo, powódstwo, powódzstwo, Cn brak, Linde także XIX w.
Prawo do wskazywania przebiegu granicy między posiadłościami w procesie granicznym;
actoratus, actoriatus JanStat (22):
Potym Podkomorzy ma záwićie pozwáć ſtrony [...] przed ſwoy vrząd y dzyeń pewny złożyć ná mieyſce roznic: [...] gdzye ma powod przyſiądz z świádki/ iż ſpráwiedliwie wiodł gránice. Ná kthorym roku w polu przed Podkomorzym álbo iego vrzędem iuż pozwány álbo przekazány niemoże żadnych obron czynić około powodſtwá/ ábowiem w ſądzye zyemſkim iuż powodſtwo ſtráćił: ále powod ma wieſć vrząd kędy wie wedle ſumnienia iego UstPraw I,
I [2 r.];
[ustawiamy] áby káżdy pozywáiąc do ſądu Ziemſkiégo o vczynienié gránic nie kładł pieniężnégo ſzácunku/ ále proſto powodowa ſtroná tego/ z którym gránice mieć ma/ pozówie o powództwo tym obyczáiem. SarnStat 461;
Ieſli pozwány, áni ná piérwſzym, áni ná wtórym roku nie ſtánie, tedy powodowa ſtroná ma bydz odeſłána ná pole, z przyſądzeniem powództwá. SarnStat 462;
Ten Státut Zygmuntá Królá zda ſie bydź przećiwny v.2. Státutem Iágełłowym v.2. Bo powództwo przedtym Podkomorzy ná polu przyſądzał, á tu Sędźia. Tu nie każe controwertowáć ná polu: A tu Iágełło temu kto trzy kopce pokaże przyśięgáć y powództwo przyſędzáć. SarnStat 465;
A ieſliby z obu ſtron [tj. powoda i pozwanego] [urzędnicy ziemscy] żadnych znáków gránicznych nie widźieli ábo nieprzyięli: tedj pozwány będźie miał powodztwo/ y przez któré mieyſcá póydźie ze świádkámi/ y przyśięże piérwſzégo ſwégo vchodu ábo przeſzćia nie przeſtępuiąc: á tedy kopce ábo znáki grániczné máią bydź czynioné SarnStat 1176 [
idem 472],
461,
462 [4 r.],
465 [2 r.],
472,
1175,
1246,
1247;
[TarnUst 8 (Linde)].
powodztwo przeciwko komu (2): (nagł) Spoſób pozwu do ſądu ziemſkiégo. (–) [...] przerzeczony N. [...] pozwał [...] was iáko śćienniki: ábyśćie ſtánęli [...] y ábyśćie pilnowáli/ gdy mu będźie ſkázowano przez ſąd powództwo przećiwko przerzeczonému N. iáko Principałowi/ y przećiwko wam iáko śćiennikóm: ábyśćie ná przerzeczoné rzeczy wedle práwá odpowiádáli. SarnStat 462, 1247.
W charakterystycznych połączeniach: powodztwo będzie skazano; powodztwo mieć (2), otrzymać, przysądzać (2), skazać [komu] (będzie skazano) (2), stracić; otrzymanie powodztwa, przysądzenie; obrony (spory) czynić około powodztwa (2); o (w) powodztwo pozwać (3); z powodztwem odesłać na pole.
Cf POWODOWSTWO
MFr