[zaloguj się]
[pdf]

POWROSŁO (3) sb n

powrosło (2), powrzosło (1); powrosło GostGosp, KlonWor; powrzosło Calep.

Pierwsze i końcowe o prawdopodobnie jasne (tak w po- oraz -o), drugie prawdopodobnie pochylone (tak Cn).

Fleksja
sg pl
N powrzósło
A powrósło
I powrósłami

sg N powrzósło (1). ◊ A powrósło (1). ◊ pl I powrósłami (1).

Sł stp: powrzósło, Cn notuje, Linde także XVIII w.

Rodzaj wiązadła skręconego ze słomy lub włókien roślin; filum PolAnt; schoenos Calep; funiculus e stramentis, funis e spicis demessis contortus, nap(t)ura, vinculum stramineum Cn (3): Schoenos – Powroz ſytowi [lege: sitowy], powrzosło. Calep 953a; [Glosy II nr 64/21].
Zwroty: [»rozerwać powrosło«: Ale on [Samson] roſtárgnął wići nie inák iákoby miał rozerwáć zgrzebne powroſło [quemadmodum rumpitur filum stuppae] ogniem przepalone BibRadz Iudic 16/9 (Linde).]

»powrosłami wiązać« (1): Bez pozwolenia ſtárſzych/ [oszuści] po świećie ſię krążą: Boże męki ná polách powroſłámi wiążą KlonWor 48.

α. Służące do wiązania zboża w snopki (1): wſzákoż łokćiem náznácżyć więtſzy y mnieyſzy ſnop/ więtſze powroſło. GostGosp 158; [Gdźie w kopách dźieſięćinę oddáwáią/ tedy powroſło/ ktorym ſnopy wiążą ma być długie ná dwá łokćiá SzczerbSpecSax 126 (Linde)].

SBu