[zaloguj się]
[pdf]

POWYSZSZAĆ SIĘ (8) vb impf

powyszszać się (5), powysszać się (2), powyższać się (1); powyszszać się MurzNT; powysszać się BielŻyw; powyższać się ModrzBaz; powyszszać się : powysszać się RejPos (4:1).

sie (6), się (2).

-ſzſz- (5); -ſſz- (1), -zſz- (1); -żſz- (1).

o jasne; a prawdopodobnie jasne (tak w -ać).

Fleksja
inf powyszszać się
indicativus
praes
sg
2 powysszåsz się
3 powyszszå się

[inf powyszszać się.] ◊ praes 2 sg powysszåsz się (1). ◊ 3 sg powyszszå się (7).

Sł stp: powyszać się, powyszszać się, Cn, Linde brak.

Uznawać siebie za ważniejszego, wywyższać się; exaltare se PolAnt; extollere Modrz (8):

powysszać się czym (1): Boć mam nadzieię w Bodze, żeć on twą moc vmgli á ciebie poniży, iakoż ſie ty liſty ſwymi powyſſzaſz. BielŻyw 152.

W przeciwstawieniu bibl.: »powyszszać się ... poniżać się (a. uniżać się)« (5): Bo wſzelki ktory śię powyſzſzá/ będźie poniżon/ a ktory się poniżá będźie powyſzſzon. MurzNT Luc 18/14; RejPos 199, 199v, 225; ModrzBaz 69.

Przysłowie bibl.: MurzNT Luc 18/14; Iż kto sie powyſzſza w myſli/ w ſercu/ w poſtáwach/ á w mnimániu ſwoim o ſobie/ táki/ iáko tu Pan pod oſobą thego Licemierniká wylicżáć racży/ káżdy będzye márnie zniżon á zelżon RejPos 200v, 199, 199v, 225, 227v; Bo to wyrokiem ſyná Bożego ieſt poſtánowiono/ áby kto ſię powyżſza/ był vniżon [qui se extollit humilietur]: á kto ſię vniża był powyżſzon. ModrzBaz 69. [Ogółem 7 r.]
[Zwrot: »nad Boga się powyszszać«: poniewaſz panowania świeckie/ od ſamego Boga vſtawione ſą [...]/ żadną miarą nad boga ſię powyſzſſać/ iſz ſą nad ludzie ine powyſzſſeni/ niemaią UstKościel 85.]

Formacje współrdzenne cf WYSSZYĆ.

LW