[zaloguj się]
[pdf]

PRAWOTWORCA (2) sb m

Teksty nie oznaczają ó; pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w prawo); oba a jasne.

Fleksja
sg
N prawotworca
D prawotworcy

sg N prawotworca (2). ◊ [D prawotworcy.]

Sł stp brak, Cn s.v. prawodawca, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.

Stanowiący prawo; conditor a. lator legis a. scriptor, legifer Cn (2): Lycurgus Práwotworcá/ dał práwá ſurowe Ná ludźi prożnuiące KlonWor 44, 65.
a. [Twórca reguły zakonnej: Nie żyi ſobie y świátu k woli/ lecz ſámemu CHRISTVSOWI, y Oycu práwotworcy twemu [tj. św. Benedyktowi]. RegułaKlon D2.]

Cf PRAWNIK, PRAWODAWCA, [PRAWOSTAWCA], PRAWOWŁADŹCA

MP