« Poprzednie hasło: [PRELAT] | Następne hasło: PREŁACKI » |
PRELATURA (9) sb f
prelatura (4), prełatura (3), prałatura (2); prelatura KromRozm III, KrowObr, NiemObr; prelatura : prełatura : prałatura BielKron (–:1:1), SarnStat (1:2:1).
-ł- (5), -l- (4); -ł- BielKron (2); -l- KromRozm III, KrowObr, NiemObr; -ł- : -l- SarnStat (3:1).
pre- prawdopodobnie e jasne (tak w prełat); pra- (1) BielKron, prå- (1) SarnStat; -la-, -ła- (6), -lå-, -łå- (3); -la-, -ła- KromRozm III, KrowObr, BielKron (2); -lå- NiemObr; -la-, -ła-: -łå- SarnStat (2:2).
sg | pl | |
---|---|---|
N | prelatury | |
G | prelatur | |
A | prelaturę | prelatury |
I | prałaturami |
[sg A prelaturę.] ◊ pl N prelatury (1). ◊ G prelatur (3). ◊ A prelatury (4). ◊ I prałaturami (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn): prałatura, prelatura.
W połączeniach szeregowych (2): DO kośćiołów Tumſkich w króleſtwie náſzym niech nie będą prziymowáni ná Biſkupſtwá/ Prȩłatury/ Kánonię/ iedno ſzláchćicy z obudwu rodźiców SarnStat 179; [Wielki Sekretarz królewski] niech będźie piérwſzy oczekawáiący Prȩlatur/ Doſtoieńſtw/ y innégo Duchownégo opátrzenia SarnStat 323.
[»prelatura oficyjalska [= sądu duchownego]«: Biſkup Chełmſki/ widząc w nim [w Grzegorzu] godność/ iáka przynależy práwemu Kápłanowi/ dał mu Kánonią Chełmſką/ przy tym Prȩláturę Officyálſką WerWiz O4v.]
»prałatura i kanonija« (1): Do tego potym kośćiołá fundowáli Kollegium z práłáturámi y Kánoniámi/ nádawſzy ze wſi y z dzieſięćin BielKron 357. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»przełożeństwo albo prelatura« (1): KromRozm III Kv cf »prelatura kościelna«.
Jako ostatni człon we współrzędnym połączeniu wieloczłonowym: »i insze prelatury« (1): ich [tj. papieży] Symmonią/ kthorzy w przedawániu Biſkupſtw/ y Arcybiſkupſtw/ y inſzych praelatur kośćielnych vżywáią oſądzono/ y potępiono. NiemObr 176.
MC