[zaloguj się]
[pdf]

PROBACYJA (6) sb f

o oraz pierwsze a jasne, końcowe a pochylone.

Fleksja
sg
N probacyjå
G probacyjéj

sg N probacyjå (1). ◊ G probacyjéj (5).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

1. praw. Dowodzenie swych racji przez powoda [probatio – doświadczenie BartBydg; – pochwalenie której rzeczy, też dowód, świadectwo, też wysłyszenie albo wywiedzienie której rzeczy. Mącz 323d; – doznanie, doświadczenie Calep; doświadczanie, doznawanie, proba abo probowanie, kuszenie; dowod, czym dowodzą czego, proba; dowod, dowodzenie, dowodem nacieranie – probatio Cn] (6): Przypátrz ſie porządkowi: piérwéy Propozycia w Pozwie: więc Probácia. SarnStat 758; y dopuśćić ma [starosta] Aktorowi probáciiéy [admittere probationem Actori JanStat 725] iáko o gwałt domowy SarnStat 906.

probacyja przez kogo z czego (2): SarnStat 472, 1176 cf Szereg.

probacyja czyja (2): A ieſli on/ który ſkazániu Sędźiégo przygánę dał/ że chce tego co mówi dowodźić: tedy to ma vczynić z ſześćią świádków tego ſtanu/ którégo ieſt ſędźia. Ale nie piérwéy máią ſłucháć iego probáciiéy [Isque redarguens sentientiam Iudicis [...] nullatenus audiatur JanStat 649]: áżby [...] SarnStat 560 [idem] 796.

Szereg: »wywod i probacyja« (2): GDy ieden drugiégo pozywa/ áby z nim ponowił gránice/ y kopce vſypał przez ſtáre znáki grániczné między dobrámi ich [...]/ táki z Práwá będźie miał początek wywodu y probáciiéy przez ſtárce z tákich znáków SarnStat 472 [idem] 1176.
2. [Okres próbny w klasztorze, nowicjat: prośił [św. Jan Gwalbert] Opátá y bráćiey áby go do zakonu ſwego przypuśćili y oblekli. Przyięty był w vbierze świeckim pierwey iáko gość/ áby ſie do probácyey przyprawował. SkarŻyw 646 (Linde).]

Synonim: 1. dowod.

ALKa