[zaloguj się]
[pdf]

DOWOD (573) sb m

dow- (572), dów- (1); dow- : dów- OpecŻyw (2 : 1; — : 40v); -wód (w tym 1 raz błędne znakowanie); -wod- : -wód- SarnStat (46 : 1).

Fleksja
sg pl
N dowód dowody
G dowodu dowodów
D dowodowi, dowodu dowod(o)m
A dowód dowody
I dowodem dowody, dowodmi, dowodami
L dowodzie dowodziech, dowodåch

sg N dowód (152); -wód (36), -w(o)d (116). ◊ G dowodu (64). ◊ D dowodowi (16) GroicPorz, UstPraw, StryjKron, NiemObr (3), SarnStat (10), dowodu (5) BielKron (2), Mącz (2), KuczbKat; ~ -owi (10), -(o)wi (6). ◊ A dowód (64); -wód (16), -w(o)d (48). ◊ I dowodem (43); -em (5), -(e)m (38). ◊ L dowodzie (6). ◊ pl N dowody (24). ◊ G dowodów (71); -ów (14), -(o)w (57). ◊ D dowod(o)m (3). ◊ A dowody (63). ◊ I dowody (47), dowodmi (1), dowodami (4); -ami BudNT (2); -y :-mi ComCrac (1 : 1); -y : -ami CzechRozm (2 : 1), WujNT (3 : 1). ◊ L dowodziech (9), dowodåch (1) KuczbKat; ~ -ech (1), -(e)ch (8).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) – XVIII w.

1. Fakt, okoliczność lub rzecz dowodząca czegoś, świadcząca o czymś; udowodnienie, uzasadnienie, wyjaśnienie, potwierdzenie, pokazanie istnienia lub prawdziwości czegoś; świadectwo; objaw, oznaka, znak; przykład, wzór; documentum, probatio Mącz, Cn; approbatio, argumentatio, confirmatio Mącz; argumentum, demonstratio, ratio Cn (559): OpecŻyw 40v; Bo więcei ſie godzi wierzyć naſzemu doſwiatceniu pewnemu, niżli czudzim dowodom płonnym MiechGlab 62; WróbŻołt T8; BibRadz I 4v; OrzRozm L2v; Mącz 104a, 128c, 323d [2 r.]; OrzQuin Q2; LeovPrzep G4; RejPos 54v; RejZwierc 63v; WujJudConf 186v; Oczko 2v; A do tego dowodu pomoże mi Rzeká Libá y Miáſteczko tegoż przezwiſká [...] ktore według domnimánia/ od tego Liboná fundowáne być mogło. StryjKron 41; ktorym [Apostołom] też ſiebie ſámego po ſwey męce ſtáwił żywym w rozmáitych dowodźiech [in multis argumentis]/ przez czterdźieśći dni ſię im vkázniąc WujNT Act 1/3, s. 477; Coż zá przyczyná byłá ták wielkich dowodow/ y ták mocney o tym pewnośći? SkarKaz 207a.

dowod czego (31), kogo (1): Iać niewiem ábych winien był/ Iżech ięzykow nákupił [...] Powiemći dowod rzecży tey. BierEz Dv; OpecŻyw 43v [2 r.]; FalZioł I 60c; GlabGad L4v; KromRozm II pv; Leop Hebr 11/1; KwiatKsiąż Bv [2 r]; Mącz 110c; SarnUzn F3v, G5; Dowod rzeczi przerzeconych [!] przez Stániſłáwá z Ráwy/ [...] s piſmá Swiętego pilnie zebrány. LeovPrzep F3v; BudNT b2; StryjKron 41, 416; NiemObr 129; Troyce S. dowod/ y wiárá o niey 376. LatHar Aaa8v, 380, 510 [2 r.], Aaa8 [4 r.]; SarnStat *3; SkarKaz 159a, 241a, 417b. Cf »dowod pisma«, »dowod prawdy«.

dowod z kogo, z czego (3): I wiele zaiſte na ten xſtałt dowodow z obyczaiow ſtárſzych náſzych może być wźieto. KwiatKsiąż B3; Kronika Polska Litewſka/ [...] Według iſtotnego y gruntownego zniesienia pewnych dowodow z rozmáitych Hiſtorikow y Autorow poſtronnych/ y domowych StryjKron kt, 288.

dowod na co (2): Nie trzebá mi na ſzáleńſtwo ich dowodów wiele KochPij Cv. Cf »dowod na oko«.

dowod o czym (4), o kim (2): Dowody ktore ſie o nim [o Jezusie] dzyały iuż po zyáwieniu iego. RejPos 35v marg; CzechRozm 25v; StryjKron 31, 288; Swiece v Hieronymá wielebnego [najdziesz]/ okrom inſzych rzecży kośćielnych y ſwiádectw/ ábo dowodow o nich. LatHar 78; Wielkie á poważne ſą przyczyny/ ták pilnych o zmartwychwſtániu Páńſkim dowodow. SkarKaz 207a.

dowod w czym (2): Iam [...] wielką ſlawę wziął, dla dowodu w iego [prochu] pożytecżnoſci w niemoczach przerzecżonych. FalZioł V 90v; GlabGad L4v.

Ze zdaniem dopełnieniowym [iż] (2): Cżego mamy pewny dowod w ſwiętim piſmie ſtarego y nowego zakonu. Iż takowe ſny bywaią GlabGad L4v; StryjKron 26.

W przeciwstawieniu: »domniemanie ... dowod« (1):iż ſię ia z wielkam pilnością ſtáram/ [...] ábych Litewſką y Ruſką/ także Polſką Hiſtorią nie z domniemánia/ ále z pewnych dowodow ná ſwiát pokazał. StryjKron 275.

W charakterystycznych połączeniach: dowod jednostajny, krotki, łatwy, nadobny, płonny, słaby, wielki (4), wysoki.

Fraza: »nie wszytko z dowodem« = nie wszystko jest udowodnione, potwierdzone, pewne (1): Aleć też nie wſſytko k rzeczy Ktoby to chćiał mieć ná pieczy A ſnadz nie wſſytko z dowodem Zábrnąłeś iáko zniewodem RejRozpr C2.
Zwroty: »brać dowod« (1): A wiedźie ie [słuchaczy] też do tego biorąc nadobne dowody od tych rzecży świeckich y krotko trwáiących BibRadz Eccle 1 arg.

»mieć, mając(y) dowod« [w tym: czego (3), o kim (1), w czym (1)] [szyk zmienny] (6 : 3): GlabGad L4v; SeklWyzn g4; SarnUzn F3v, G5; Bo też o nim [Bogu wtórym] żadnego dowodu/ áni obietnice ſłowá Bożego: nie mam. CzechRozm 25v; NiemObr 155; LatHar 287 [2 r.]; Przygánił mu też o niedoſkonáłość wiáry/ ktora niemáłą ma przygánę/ gdy máiąc inne dowody/ cudow prágnie. SkarKaz 416b.

»(po-,u-)kazać (się) (z) dowody [= dowodami], dowody, z (a. mnostwem) dowodow« [szyk zmienny] (5 : 1 : 2): GórnDworz M2; RejPosWstaw [213]; ModrzBaz 142v; StryjKron 275, 385; A też ia rzekszy prawdę zaraż [!] vkazuię dowody ActReg 163, 163; któré [przymierze] iuż ſam Turczyn doſyć wielkimi dowody pokazał bydź nie ważné OrzJan 122.

»przeświadczyć [=przekonać] dowodem« (1): nieradbych był wszakze ieslibym się zdraicą R. P. pokazał amnie przeswiadczono dowody pewnemi niechay cierpię. ActReg 50.

»(przy-)da(wa)ć, przytoczyć dowod« [w tym: z kogo o czym (1)] [szyk zmienny] (2 : 1): BielKron 124; A tum ty Dowody iedno dla tego teraz przytoczył/ áby ći ktorzy nieczytáli więcey/ [...] wiedzieć mogli z prácowitego zawodu náſzego/ o prawdziwym przodku Litewſkim StryjKron 59; Aczem też z przodku muſiał przydáć inſze dowody o przyſćiu Krzyżakow wty strony Pruſkie/ y Liflandſkie/ zwłaſzczá z Długoſzá StryjKron 288.

»dowodem świadczyć, potwirdzić się« [szyk zmienny] (1 : 1): RejPosWstaw [213]; Ale Látopiſcze Rufkie y Litewſkie ſtáre/ [...] ináczey á iednoſtáynym dowodem ſwiádczą/ iákom to wyzſzey opiſał przy Gediminie StryjKron 612.

»z dowodu wtoczyć [= wywnioskować]« (1): Z nieyákiego dowodu álbo piſma co wtoczić y zámknąć. Mącz 123c.

Wyrażenia: »gruntowny dowod« [w tym: czego (1)] (2): StryjKron 41; [które modlitwy przypisano św. Brygidzie] iáko to nie máłe Kśięgi obiáwienia iey/ gruntowne dowody máiące/ pokázuią LatHar 287.

»dowod istotny, isty« [w tym: czego (1)] [szyk 1 : 1] (1 : 1): RejPos 276; [sławny bywał tytuł legislatorów] v nas Polaków Káźimiérz Wielki/ tego nam ieſt dowodem iſtotnym SarnStat *3.

»[czego] jasny dowod« (2): ſą thy Miáſtá náſzemu zakonowi poddáne w Ceſárſthwie Niemieckim/ iedno przewrotnośćią (kust) ſwoią (–) ⟨poddáli ſie⟩ Krolowi/ iákom wyſſey dotknął ſwowolnie/ y cżego iáſny do⟨wod⟩ BielKron 232v; NiemObr 129.

»jawny dowod« (1): iest to rzecz iaesna [!] iakosłonce na niebie y gotowem to zawzdy pokazac, prawdą y iawnemi dowody ActReg 163.

»nieomylny dowod« (2): Abowiem ſámá iednoſtáynoſc Biegow niebieſkich/ ieſt nieomylnym dowodem/ że ono ozdobne y ſubtylne budowánie/ ieſt ſpráwione wedle myſli Bożey LeovPrzep a2; WujJud 36.

»dowod nieprzekonany [= niezbity]« (1): żem ieſt prawdziwy ſyn Boży Oycu rowny. To co ſie iáſnie pokaże [...] dowody pewnemi á nieprzekonánemi/ to ieſt/ wſtąpieniem ná niebioſá RejPosWstaw [213]v.

»niewierny [= niemożliwy, nieprawdopodobny] dowod« (1): Ták Abram niepátrził ná kſztałt niewiernych douodów wrzeczach/ które mu p. Bóg obiecował: choć widźiał ie przećiw náturze ſwéy: gdy mu obiecował ſyná [w starości] BiałKat 26.

»dowod na oko« (1): Twoię Pánie Boże moy wſzechmocność ſławię/ [...] dowodow żadnych ná oko y zmyſły niechcę. SkarKaz 160a.

»pewny dowod« [w tym: czego (2), z kogo (1), w czym (1)] [szyk 14 : 2] (16): GlabGad L4v; SeklWyzn g4; A wieleby ſie thu tákowych przykłádow ná plác/ ták s piſmá ſwięthego iáko inſzych piſm/ przytocżyć mogło: ále iuż żadny pewnieyſzy dowod być nie może/ iedno ſłowá ſámego Páná Kryſtuſá RejPosWiecz2 92; WujJud 36; RejPosWstaw [213]v; BudNT kt, d2; StryjKron kt, 16, 41, 275, 385, 400; NiemObr 155; ActReg 50; A dánie Duchá ś. tym ktorzy nas rządzą/ pewnym ieſt dowodem/ iż pobłądźić nigdy około náuki/ [...] nie mogą. SkarKaz 206b.

»dowod (z) pisma (świętego)« (2): SeklWyzn g4; A ia chcąc wſzyſtkiego y dowodem piſmá/ y właſną bytnością doświadczyć/ Roku 1580. iáchałem vmyſlnie á przeważnie od tego Miáſtá Liby áż do Kloipedy StryjKron 72.

»dowod prawdziwy, prawdy« (2 : 1): SeklKat M2; BielKron 124; Prorockie przepowiedánia wielki dowod prawdy więtſzy niżli cudá SkarKaz Oooo2b.

fil. »dowod przyrodzony« (1): Demonstratio physica, Dowód przirodzony. Mącz 231d.

»słuszny dowod« [szyk 2 : 1] (3): LibLeg 11/161v; ſmiał bych [...] pokázáć tho ná oko/ ſłuſznemi dowody/ iż gdzieby doſkonáła przyiaźń miedzy ludźmi niebyłá/ żebyſmy dáleko mizernieyſzymi byli/ niż nieme źwirzętá GórnDworz M2; LatHar 287.

»sprawiedliwy dowod« (1): tám pieniadze [!] niepomogą/ ani moc Krolewſka obroni/ ale wſzytko ſpráwiedliwymi dowody vznano będzie. [...] gdy Bog ná práwie záśiędzie. SkarŻyw 120.

Szeregi: »argument a (to jest) dowod« (2): Wtory argument/ to yeſt/ dowod [wolnego umysłu jest]/ gdy kto dobrowolnie poſłuſzny bywa ſtarſzym KwiatKsiąż Bv; Mącz 9a.

»dowod i cud« [szyk 2 : 1] (3): y inne grube/ nieſłycháne/ niepodobne rzeczy/ ktorych oni [mistrzowie nowi] náuczáią: cudow y dowodu potrzebuią. SkarKaz 417b, 209b, 417b.

»(nauka), dowod, (ani) (przykład), doświadczenie« [szyk 1 : 1] (2): dáiąc znáć ná ſię [Persowie] wielką pychę/ ktorey bogowie nikomu nie ćirpią/ á nie dáią doſwiadcżenia áni dowodu prawdziwego ſłowom. BielKron 124; Mącz 93b.

»dowod i doznanie« (1): WYſoki dowod y iáſne doznánie miłośći tego Páná náſzego [...] w tym ſię nawięcey pokazáło: iż on ſwoie ludki y poddáne właſnym ćiáłem ſwoim y krwią karmi. SkarKaz 159a.

»dowod albo (i) pismo« [szyk 1 : 1] (2): Mącz 123c; Prawdáć ieſt/ żeć oni ſtárzy Doktorowie chcą/ ábyſmy nád ich wykłády Piſmo y pewne á nieomylne dowody przekłádáli WujJud 36.

»dowod albo podobieństwo« (1): Izali (marg) ludzkimi tylko dowody ábo podobienſtwy tego probuię. (‒) według człowieká [secundum hominem] to mowię? Izali też zakon tego nie mowi. WujNT 1.Cor 9/9.

»prawda i dowod« (1): ActReg 163. Cf »jawny dowod«.

»dowod i rozmyślanie« (1): A zacny ieſt on Vryaſzow przykład ku náśladowániu nam dány [...] Więc kiedy będźiemy w tákich dowodach y w tákim rozmyślániu ćwicżeni/ ieſli kn Modlitwie przyſtąpimy/ tedy tego doſtániemy/ iż [...] przećiwne y złe przygody ſtale y mocnie będźiemy mogli wycierpieć. KuczbKat 435.

»świadectwo i (abo) dowod« (3): SeklKat M2; A o Gepidach przodkoch Litewſkich/ iż byli záwżdy w ſąſiedztwie y w towárzyſtwie ták woiennym/ iáko domowym z Cymbrámi/ y z Getámi/ O tym wſzędzie naydzieſz iáſnieyſze nád Słońce ſwiádectwá y dowody StryjKron 31; LatHar 78.

»dowod i (a, albo) znak« (4): KwiatKsiąż Bv; Przećiw temu mowię iż ono wielki ieſt dowod y iáſny znák pokáżenia/ że teto kśięgi miedzy ſobą nie ſą zgodne. BudNT b2; NiemObr 155; Bo [wiara nasza] ieſt/ iáko Páweł S. powiedźiał/ dowodem [Vulg: argumentum Hebr 11/1]/ álbo znákiem rzecży niewidomych. LatHar 380.

Wyrażenia przyimkowe (11): »dla dowodu« [w tym: w czym (1)] (2): FalZioł V 90v; Przetom tedy tę przygodę dla dowodu przytoczył/ iż ſie to ták było tráfiło y przodkom Litewſkim StryjKron 26.

»z dowodu [czyjegoś]« (3): O czym ſię iuſz wyzſzey z dowodu pewnych Hiſtorikow powiedziáło StryjKron 245, 86, 288.

»na dowod [czego]« (2): Doſyć było ſynom Aaronowym/ ná dowod poſelſtwá ſwego od Bogá y kápłáńſtwá ſwoiego/ vkázáć rodzay y pochodzenie od Aaroná oycá ſwego SkarKaz 241a, 417b.

»za dowodem« (4): LibLeg 11/161v; Ktorzy zá słábym dowodem przyśięgáią. KuczbKat 290 marg; BudNT kt, d2.

a. Argument, argumentacja; argumentum BartBydg, Mącz, Calep, Cn; epicherema, lemma Mącz, Cn; adgressio, assumptio, assumptum, illatio Mącz; acervus,apodixis, argumentatio, cavillatio, collectio, complexio, conclusio, conclusiuncula, coniunctio, demonstratio, dilemma, disputatio, enthymema, hasta, inductio, geometrica necessitas, ratio, ratiocinatio, ratiuncula, sorites, sum(p)tio, sum(p)tus, syllogismus Cn (58): Sequitur, [...] stąnd iest dovod podlug tich slow BartBydg 142b, 13; Słuchayćież teraz moiey roſpráwy/ á obáczćie dowody vſt moich [et litibus (marg) iudiciis (‒) labiorum meorum attendite]. BibRadz Iob 13/6; Quid inde infers? Co ztąd w wodziſz [!]/ álbo zámykaſz. Vnde illatio. Dowód Mącz 123c; Lemma, [...] sumptio sive assumptio, argumentum, Cic. Assumptum vocat, Potwierdzenie dowód Mącz 188c, 15d, 101c, 401c, 439a; OrzQuin S4v, Tv [2 r.], T2; GórnDworz Z7v; GrzepGeom D; Axiomata tem a Dialecticis dicuntur disciplinarum principia, et propositiones quaedam demonstrabiles [...] Dowod. Calep 119b, [94]a, 355a; OrzJan 23 [2 r.]; Co wiemy/ mowimy/ á coſmy widźieli/ świádcżymy (nie dowodźimy) a świádectwà (nie dowodu) náſzego nie przyimuiećie.LatHar 381.

dowod czego (7): GlabGad F4v; Yedni to twyerdzili/ żeby ſie nye godziło dzyecyęcyá vcżyć zá bárzo młodych lat/ [...] przywodząc thego dowod/ tym ſpoſobem. GliczKsiąż I5; KwiatKsiąż I2; Demonstratio, Okazanie.[...] Pewny dowód álbo wywód niektórey rzeczy. Mącz 231d, 436b. Cf »dowod pisma«, »dowod rozumu«.

dowod na co (1): Nectere syllogismos, Dowody/ wywody ná którą rzecz czinić. Mącz 244a.

W charakterystycznych połączeniach: dowod dziwny, swojski, śmieszny, wzięty, zastarzały, zdradliwy.

Zwroty: »doświadczyć [= udowodnić] dowodem« (1): iż wiatr ieſt potrzebnieyſzy cżłowiecżemu żywotu, Cżego doſwiatcemi [!] dowwodem [!] y znakiem. GlabGad F4v.

»dowodzić dowody [= dowodami]« (1): Qui contortulis quibusdam conclusiunculis effici volunt non esse malum dolorem, którzy nieyákiemi z chytrá krętemi dowody tego dowodzą yákoby boleść nie miáłá być miedzy złemi rzeczámi poczytána. Mącz 459b.

»dowod mieć, mający« [szyk zmienny] (3): Suppetit copia argumentorum. Ma doſić dowodów po gotowiu. Mącz 296b, 211c; ModrzBaz 90.

»(o-, po-)kazać dowody [ = dowodami]« [szyk zmienny] (3) : Dziwnemi dowody pokázuią tho/ iáko muzyká okruthną moc ma/ vcżynić z nas czo chcze GórnDworz H2, M2, N.

»(po-, s-)kazić [= obalić, zbić] dowod« (2): Diluere argumenta, Pokáźić dowody/ okázáć że niczemne ſą. Mącz 199d, 117a.

»przyjąć, (nie) przyjmować (za dekret) dowod« (1 : 1): Mącz 163a; zgołá ia przyimuię zá dekret/ ten dowod/ ktory zá ſobą żołnierze máią GórnDworz G7v.

»dowod przywodzić, przywieść, przywodzon; przywiedzienie ku dowodu« [w tym: czego (2)] [szyk zmienny] (3 : 2 : 1; 1): GliczKsiąż G7, I5; BibRadz Is 41/21; KwiatKsiąż I2; Mącz 196c, 432d; y wiele inych dowodow przywieśćbych mogł/ chwaląc ſláchectwo/ ktore záwdy/ y v káżdego cżłowieká ieſt we cżći GórnDworz D3v.

»wywodzić dowodem« (2): [Bóg stworzył Pannę Maryję] Nyſzly ſtworzyl wſzytky anyoly y wſzytek okrąk ſzwyata Czo uyuodzą douodem rozumu uyſokyey czczy PatKaz III 116; BartBydg 123b.

Wyrażenia: »dostateczny dowod« (1): Evidens argumentum, Doſtáteczny pewny dowód. Mącz 494d.

»jasny dowod« (2): Mącz 494c; [ad v. 1, Ioan XIV] Wierzyćie w Bogá. Stąd ieſt iáſny dowod/ że Pan Chriſtus ieſt onym práwym Bogiem/ ktorego Zydzi chwalili. WujNT 364.

»z chytra kręty dowod« (1): Mącz 459b. Cf »dowodzić dowody«.

»dowod mocny« (1): Przełożćie rzecz [= spór] wáſzę mowi Pan/ á przywiedźćie dowody ſwe mocne mowi [accedere facite fortia vestra, dicet (marg) fortes vestros, dicit (—)] Krol Iákobow. BibRadz Is 41/21.

»oczywisty dowod« (1): Mathema, [...] Disciplina, Nauká pewne á malem oczywiſte dowody álbo okazánie máyąca/ yáko yeſt Geometria, Arithmetrica [!] Musica, Astronomia sive Astrologia, Quae Mathemata et Mathematicae dicuntur. Mącz 211c.

»pewny dowod« (5): Evidens ratio, Iásny/ pewny dowód. Mącz 494c, 211c, 231d, 494d; ModrzBaz 90.

»dowod pisma« (1): Probare exemplis, vivyescz przicladi pisma dosvyatczonego; (probare) auctoritatibus, dovodi pisma rozmaytego BartBydg 123b.

»dowod prosty [= prostacki]« (1) : á nye obawyáyą ſie tego theż ćwyerdzić/ żeby lepyey było ná rzemyęſlo dáć ſyná/ niż ná náuki. Około cżego [...] ſie [...] nye pomáłu mylą. Bo to nye ták yeſt yáko oni ſobie ráchuyą/ áby ſtych przycżyn á dowodow proſtych myáło to thák być. GliczKsiąż G7v.

»przeciwny dowod« (1): Arguendo falsum ostendere, Słowy odprzeć/ Skáźyć czy [!] dowód przećiwnym dowodem. Mącz 117b.

»przytrafny dowod [ku czemu]« (1): Argumentum ad eam rem appositum Przitráfny dowód k tey rzeczy. Mącz 310a.

»dowod rozumny, rozumu, rozumem uczyniony« (1 : 1 : 1): PatKaz III 116; Epicherema, [...] Adgressio, vel mente conceptum argumentum, vel Ratiocinatio, Et est idem quod Syllogismus Dowód rozumny. Mącz 106b; ModrzBaz 26v.

»słuszny dowod« (1): Bo gdziebych ia w. m. ſpor dzierżał/ á okazał [...] ſłuſznemi (kthorych pełno ieſt) dowody/ tedybyś ſie W. M. czofnąć mogł názad GórnDworz N.

»subtylny dowod« (1): Argumentatio subtilis, Subtilne diſputowánie/ ſubtilny dowód. Mącz 426c.

Szeregi: »dowod albo okazanie« (1): Mącz 211c cf »oczywisty dowod«.

»dowod a podpora« (1): Indissolubile argumentum, Dowód á podporá nie ták łatwia ku skażeniu álbo zgádnieniu. Mącz 401b.

»dowod i (a) potwi(e)rdzenie« [szyk 2 : 1] (3): Loci [...] apud Dialecticos et Rhetoricos, Pewne nauki z których potwierdzenia y dowody bywayą prziwodzone. Mącz 196c, 123c, 432d.

»przyczyna a dowod« (1): GliczKsiąż G7v cf »dowod prosty«.

»racyja albo dowod« (1): abowiem oni chcą [... ] yżęby gołę racyie/ álbo ſwey rzecży dowody prziwodzili KwiatKsiąż I2.

»dowod a rozbieranie« (1): Syllogismus, [...] computatio, [...] dowód á rozbieránie rzeczy z ktorego ſie nieco kończy y zámyka. Mącz 436b.

»dowod i rozum« (1): Y owſzem/ ták wiele pewnego dowodu [tantum argumenti] y rozumu w ſobie ma [sąd Salomonow]/ iż káżdy/ kto dobry rozſądek ma/ pochwálić go mnśi. ModrzBaz 90.

»wymowka ani dowod« (1): [Budownik] wymawiał ſie/ okázuiąc/ iż ten mnieyſzy máſzt/ był ſpoſobnieyſzy/ ná tákową potrzebę/ niż więtſzy. ále mu thá wymowká/ áni dowodi nie ſzły GórnDworz L5.

»dowod albo wywod« (1): Demonstratio, [...] Pewny dowód álbo wywód niektórey rzeczy. Mącz 231d.

»dowod i znak« (1): GlabGad F4v cf »doświadczyć dowodem«.

α. W terminologii prawnej (162): ComCrac 17, 18v, 19; LibLeg 11/158v; RejKup x5v; NA przyſyęgę żaden ſye niema bráć/ áż gdźie by innych dowodow nie sſtawáło. GroicPorz aa, e, f3, ov, ſ2, ſ2v (17); ná ſądziech/ gdy która rzecz potrzebowáłá więtſzych dowodów/ tedy ták Sędzia mówił, Non liquet. Mącz 195b; A Ponieważ miedzy inſzemi ſpoſoby dowodow [inter probationum] licżą też y przyśięgę ModrzBaz 85v; Zgołá ná ſędźiego należy/ áby ſądźił [...] wedle ſámych tylko dowodow [ex suis ipsarum rationibus ac argumentis]/ niemáiac bacżenia ná oſoby/ ná zasługi ábo ná záchowánie. ModrzBaz 94v, 90; Który to Przywiléy z łáſki y z dobrotliwośći iego świątośći otrzymáliſmy/ zacnémi dowody [amplissimis quidem rationibus JanStat 203] y klauzulámi vtwierdzony. SarnStat 193; Trzy árgumentá ważnieyſzé w práwie do dowodu. SarnStat 761, 151, 767 żp, 1261, 1287.

dowod czego (11): MetrKor 34/134v; á ku dowodowi ſwégo przedśięwźięćia [ad suam intentionem probandam JanStat 625]/ Konrad ſześć świádków wedle Sędźiégo roſkazánia poſtáwił. SarnStat 578 [idem 688], 241, 326, 578, 688, 842 (8). Cf »dowod granic«, »dowod niewinności«.

dowod ku czemu (5): SKutek Gwaru ten ieſt/ iż kto ij vczyni [...] Iuż żadnych dowodow ku potwierdzeniu żáłoby ſwey niemoże dáć czytáć GroicPorz v3, y; SarnStat 159, 557, 824.

dowod (na)przeciw komu, czemu (6): DOwod przećiw ſtronie ná Sądźie bywa rozmáithym obyczáiem/ przes świádki/ przes właſne ſtrony obwinioney zeznánie/ przes Vrzędowe liſty/ przes przyſyęgę. GroicPorz v4v, x4v, hh2 [2 r.], ii3v; SarnStat 1240.

dowod na co (16), na kogo (5): ZapWar 1545 nr 2646; RejKup r7; A komu ſkażą dowod ná świádki/ będźie miał ſzeſć niedźiel ku wiedźieniu ich. GroicPorz x2, r2v, z4v; cc3, dd2v [2 r.], hh4v (8); UstPraw D3v, Hv; RejPos 249; tákowy/ gdy rok po ſtráceniu liſtów wynidźie/ iuż nie otrzyma odnowienia: áni będźie miał drógi ku dowodowi [probationis viam habiturus est JanStat 102] ná nie ná wieki. SarnStat 326, 327, 620, 622, 766, 1160 [2 r.] (8).

dowod o co (3): A káżdy o táką winę do Grodu może pozwáć/ y tám peremptorie winy dáć/ gdyż iáſny dowod o to być może bo iaz łácno oględáć. UstPraw K3, G3v, I3v.

dowod na czym (2): LibLeg 11/92v; Káncelláriiéy kśięgi, które Metryką zową, nic nie wazą ku dowodowi ná máiętnośći. SarnStat 328.

dowod za kim (1): Po którym ſcrutinium á pewnym wywiádowániu/ tedy my mamy/ [...] odwód ſkázáć/ to ieſt: która ſtroná pewnieyſzé dowody zá ſobą będźie miáłá. SarnStat 148.

Ze zdaniem dopełnieniowym [iż (2), aby (1)] (3): My w tákowey rzeczy ſkázuiem Wáwrzyńcowi dowod/ iż Máćiey zápłáćił. UstPraw F4v; SarnStat 1594; KlonWor 69.

W charakterystycznych połączeniach: dowod (-u, -em) jednać, obciążony, pokonan(y) (3), przestrzegłszy, (u-)czynić (6); gotowy, gruntowny, lepszy, pewny, ważny, wątpliwy; prawo do dowodu.

Frazy: »[komu] dowod przychodzi [ = przysługuje]« [szyk zmienny] (6): UstPraw G3v [2 r.], H [2 r.], Hv; WYGNANEMV z dóbr conſuetudine iuris dowód przychodźi. SarnStat 509.

»[na kogo] dowod zeznany będzie« (1): Ieſliby tedy kto kogo w ćiągnieniu do mieyſcá náznáczonégo dwie niedźieli przed tym/ [...] nágábał: [...] gdy nań dowód ſłuſzny dwu ſzláchćiców poczćiwych zeznány będźie/ poiman bydź ma SarnStat 128.

Zwroty: »dać [komu] na dowod« = dać możliwość obrony (1): Paweł ċzinj Decret a dano jm na do wot [!] RejKup z7.

»dowod, (do) dowodu, ku dowodowi (do-, przy-)puścić, dopuszczać, (do-, przy-)puszczon« [szyk zmienny] (10): RejKup z6; Który vkaze znácznieyſzé znáki gránic, tego Podkomorzy pode czćią y ſumnieniém ma przypuśćić ku dowodowi [mittere ad probandum JanStat 420] SarnStat 464; tedy w tákowéy rzeczy tego/ który dźierży/ dowód niech będźie przypuſczon [probatio admittatur JanStat 632] SarnStat 781, 464 [3 r.], 472, 620, 621, 781.

»dowieść, (do-, prze-)wiedzion dowody [ = dowodami]« [szyk zmienny] (3): A która ſtroná iáſnieyſzym świádectwem y inémi ſłuſznémi dowody [probationibus JanStat 891] ſwych gránic dowiedźie/ niech zoſtánie przy nich SarnStat 1109, 1079, 1233.

»mieć, mając(y), może być mian dowod« [w tym: czego (1), ku czemu (3), na kogo, na co (2), za kim (1)] [szyk zmienny] (16): RejKup r7, Dd; UstPraw C2; RejPos 249; ModrzBaz 29v [2 r.]; Będźie powinien Sędźia [...] pytáć/ ieſliby mieli iákié munimentá álbo dowody/ álbo obrony práwné ku popiérániu ſwéy rzeczy SarnStat 557, 47, 148, 159, 241, 611 (9); KlonWor 69.

»dowod (na-, przy-)kaz(ow)ać« (4): PROTESTATIAE téż do Aktu świádectw należą: Iuż teraz Proteſtántom tákim nie záwſze dowodu przykázuią: wyiąwſzy in recenti crimine ieſliż ieſt vczyniona SarnStat 1288, 470, 792, 1280.

»dowod, dowodu, dowodem (o-, po-, u-)kaz(ow)ać; okazanie dowodow« [szyk zmienny] (7; 1): LibLeg 11/159, 182v; GroicPorz v, ee2v; A iż ſędźia roſkazał dowod vkazuię [postulat probari]. ModrzBaz 94v; SarnStat 765, 1073, 1284.

»dowodem [czego] podpierać« [w tym: naprzeciw czemu (1)] (2): Obwiniony powodną ſtronę Gwarem wiąże/ [...] á odpowiedźi ſwey rozmáitymi dowody podpiera GroicPorz Cv, x4v.

»potwierdzać dowody [= dowodami]« (1): A gdy ty trzećie dwie niedźieli wynidą/ powod [...] onego dobrowolnego ziáwienia/ [...] potwierdza [...] świádectwy/ y inſzymi dowody/ kthore ku ſwey rzeczy nalepſze może mieć. GroicPorz ſ3v.

»skaz(ow)ać, (przy-, s-)kazan dowod; skazanie dowodu« [w tym: (przeciw) komu (2), na co (1), na kogo (1)] [szyk zmienny] (11; 1):ComCrac 16v[2 r.]; GroicPorz x2; My w thákowey rzeczy áby cudzego nikt nie ruſzał/ ſkázuiem Idzyemu dowod. UstPraw I3v, D3v, F4v, Iv, I2; á ieſli proſtégo ſtanu człowiek/ tedy dowód Mytnikowi przećiwko niemu ma bydź ſkazan [probatio ... decernetur JanStat 71]. SarnStat 1240, 148, 621, 1175.

»dowod, dowodu używać« (3): LibLeg 11/161v; áni czáſem baczą [...] iákich dowodow ktora ſtroná vżywáłá GroicPorz e, e.

Wyrażenia: »dowod dostateczny« (2) : LibLeg 11/158v; ELeuterus Papież [...] ten vſtáwił [...] áby żadne ſkazánie nie było/ tákież bez dowodu doſtátecżnego. BielKron 150v.

»dowod o głowę« = sprawa o zabójstwo; quaestio capitis Łac śr (2): y dovod tęn Ktoryby dziecziom gdybi liata mialy naliezal, takovy opiekvn czynicz biamial [!] o glovę. ComCrac 16; ZapWar 1545 nr 2646.

»dowod granic, na granicach« (1 : 1): UstPraw Iv; tedy powodowa ſtroná ku dowodowi gránic [ad probationem limitum JanStat 420]/ iáko wedle Práwá ieſt/ z świádki ma bydź przypuſczoná. SarnStat 464.

»jasny dowod« [w tym: o co (1)] (3): ktoryby złoczyńcá był pokonány iáſnymi dowody [...] tákowy áppellowáć niemoże GroicPorz cc2v; UstPraw K3; SarnStat 1233.

»jawny dowod [przeciw komu]« (1): Gdźie theż ſą iáwne dowody przećiw złoczyńcy/ álbo ſye ſam dobrowolnie zna/ [...] tám męki nie trzebá GroicPorz hh2.

»dowod niewinności« (1): [Pan wytrwał] wzgárdzenie wſzelákich dowodow niewinnośći Páná náſzego/ ktorych Piłat ſzukał LatHar 317.

»pewny dowod« [w tym: na kogo (2), na co (1), za kim (1)] [szyk 6 : 1] (7): RejKup r7; ZAden/ ná ktorego ſą pewne dowody á znáki/ nie może być wolen od męki GroicPorz hh4v; UstPraw C2; RejPos 249; SarnStat 148, 395; KlonWor 69.

»potwirdzenie przez dowod« (1): Replicatio, [...] Potwirdzenie ſwey rzeczy przes ynſzy dowód á skáżenie tego co przećiwna ſtroná ku pomocy ſwey ſtronie prziwiodłá. Mącz [305]d.

»dowod powodowy« (1): A gdźieby thego [świadectwa person] obwiniony nie okazał/ tedy wedle dowodu Powodowego w ſwey rzeczy vpada. GroicPorz x4v.

»dowod prawny« [szyk 4 : 1] (5): Práwá o poſtępkách y dowodźiech práwnych [de actionum et probationum generibus] ModrzBaz 84; SarnStat 47, 826, 854, 868.

»dowod sądow(n)y« [szyk 2 : 1] (3): Wybićie s ſtrony Swiádkow ieſth niżey między Sądownymi dowody nápiſáne. GroicPorz t2v, oov; ModrzBaz 84.

»słuszny dowod« [w tym: na kogo (1), na czym (1)] [szyk 9 : 5] (14) : gdzye bi tho okazacz mogl ſlvſnemy dowodi yſch mv Borzoboathi wynyen yeſth LibLeg 11/159, 11/86, 92v, 93v; áżeby ſye [pozwany] w vczynku ſwoim álbo wyznał/ álbo ſłuſznym dowodem był pokonan. GroicPorz q3, b2v, cc3; SarnStat 128, 868, 1073, 1079, 1109 (7).

»dowod przez starce« (2): Y ieſliby która ſtroná ſłuſzné znáki y podobieńſtwá pokazáłá/ tedy téy dowód przez ſtárce máią nákázáć. SarnStat 470 [idem] 846.

Szeregi:»kauza a żałobnica i dowod« (1): iż on [Pan] iuż ſobie triumfowáć będzye/ máiącz na cię gotową kauzę á gotową żáłobnicę/ y pewny dowod ná zginienie twoie RejPos [249].

»munimenta albo dowody, albo obrony prawne« (3): BEdźie powinien Sędźia [...] pytáć/ ieſliby mieli iákié munimentá álbo dowody [munimenta vel documenta JanSta 493]/ álbo obrony Práwné ſłuſzné ku popiérániu ſwéy rzeczy SarnStat 159 [idem (2)] 557, 824.

»odwłoki, postępki i dowody« (1): MAią też być Práwá ſpiſáne o odwłokách práwnych/ o poſtępkách y dowodźiech ſądowych [de diebus legitimis, de actionum et probationum generibus ModrzBaz 84.

»(bądź) dowod albo (bądź, i) odwod« [szyk 2 : 1] (3): LibLeg 11/81v; tedy my mamy/ álbo Aktorowi/ dowód/ álbo citato odwód ſkázáć SarnStat 148, 792.

»tak powodztwo jako i dowod« (1): A ſąd [...] ták powództwo iáko y dowód ſkázáć władzą ma. SarnStat 1175.

»prawo i dowod« (1): ná którégo [biskupa] ſtrony o wſzyſtko przypuſczą/ [...] y vkażą przed nim Práwá y dowody [probationibus JanStat 849] ſłuſzné ná roku ſłuſznym SarnStat 1073.

»dowod i sprawienie« (1): Który [szlachcic obwiniony] ieſliby w dowódźie y ſpráwieniu ſwym vſtał/ ma bydź mian zá zwyćiężonégo SarnStat 408.

»świadectwo, i (albo, ani) dowod« [szyk 6 : 4] (10): A gdy Powod Gwar vczyni/ iuż ſtroná odporna [...] przeſtrzegſzy ſobie dowody/ świádectwá/ y wſzytki rzeczy pomocne/ będźie winien ná żáłobę odpowiádáć GroicPorz ſ3, ſ3v, hh3; UstPraw C4v; ModrzBaz 29v [2 r.]; áby Woiewodowie w ſwych Woiewództwách cénę kupi/ [...] poſtánawiáli: y niech ſie dowiedzą zá prawdźiwémi świádectwy y dowody [veris testimoniis et documentis JanStat 278] cény rzeczy SarnStat 286, 270, 1109, 1233.

»znak a (albo) dowod« [szyk 3 : 1] (4): PRzed męczenim złoczyńcow [...] trzebá pilnie báczyć. Naprzod/ áby żaden [...] ná mękę niebył zdány/ áż by były pewne á doſtáteczne przećiw niemu znáki złoczyńſtwá/ á dowody nieiákie. GroicPorz hh2, hh2v, hh4v, ii3v.

Wyrażenie przyimkowe (6):»za dowodem, dowody [= dowodami]« (6) : a gdyony tho napyszą a wlysczyech szwych osnaymyą yſz yeſth snakomythy zlodzyey thaky za dowodem Lysthow thakych stharoſczynych pogranyczkych ma wſzyącz zaplathą vczynkv szwego zlodzyeyſkyego MetrKor 34/134v; A ktoby gwałtem co wźiął/ ma ſtronie we dwoię zápłáćić/ onéy co wźiął/ zá dowodem ſtrony. SarnStat 17, 286, 395, 1160,1163.
β. W dyskusji i polemice religijnej (231): KromRozm II r3, KromRozm III L8 [2 r.]; Dziwuię ſie tu twoim dowodom/ iż ſie niewſtydizſz tákowych ſwoich ſproſnych piſáć [...] ktore ku páiętzynie ſą podobne KrowObr 22v, B4v [2 r.], 16v [2 r.], 19, 22v, 23 (12); BielKron 193, 236; GrzegRóżn Dv, [N3]; SarnUzn D, E6v marg; BiałKat 71, 256 [2 r.], 311, 328v, 341; A kiedy śie to wſzyſtko weſpołek zbierze ku potwierdzeniu tey prawdy/ iż to ieſt práwy Sákráment [...]/ iuż nam nietrzebá inſzych dowodow. KuczbKat 160, 80, 90 marg, 265; WujJudConf 34; RejPosRozpr b3; BiałKaz F [2 r.], G; Tedy ten wſzyſtek dowod/ iáko fałſzywy/ [...] vpáść muśi. CzechRozm 13v, 37, 44, 81, 83, 131; CzechEp 148, 269, 330, [383], [387], [398]; Dowod X. K. ktory ſtąd brał/ iż Chriſtus Pan potrzykroć Piotrowi mowił/ Páś owce moie [...] Ku tey rzecży nie ſłuży. NiemObr 40, 38, 46, 48 [2 r.], 51, 52 [3 r.] (17); WerKaz 295; Toć ieſt namocnieyſzy dowod/ y miedziány mur Cwingliuſzow/ przećiw prawdziwey bytnośći Ciáłá Chriſtuſowego w S. Sákrámenćie. WujNT 332; Bo to Ariáńſki dowod: ktorym oni Syná Bożego y Duchá S. czynili mnieyſzym niżli Oćiec WujNT 428, 193, 331, 332, 350 [2 r.], 537 (15).

dowod czego (36): LubPs Ev marg; KrowObr 101v marg, 102 marg, Tt3v, Vu2v; SarnUzn D2; Dowód práwégo boſtwá duchá świętego. BiałKat 201 marg; GrzegŚm 52; ony dowody ktorych Kośćielni Doktorowie vżywáią/ zdádzą śie być doſyć przyſtoyne ku tey to rzecży dowodu. KuczbKat 90, 90, 175 [2 r.]; WujJudConf I27v; BiałKaz E3 marg; CzechRozm 15v, 70v, 162, 164v, 168; CzechEp 6, 199; NiemObr 145; WujNT 364, 365, 416, 470. Cf »dowod nauki«, »dowod pisma«, »dowod Starego Zakonu«.

dowod do czego (1): A iż niektorzy ſą ktorzy [...] chcą koniecżnie pożywáć ćieleſnie Ciáło Páńſkie/ á do tego niemáią dowodu áni z piſmá świętego áni z Doktorow świętych Kośćiołá pierwſzego. WujJudConf 253.

dowod od czego (3): BiałKaz E4 marg; CzechRozm 73v; ktorego [Syna] oćiec poświęćił/ y poſłał ná świát: to był pirwſzy dowod od poświęcenia. NiemObr 101.

dowod około czego (1): Bo co ſie tknie ſzerſzych y doſtátecżnieyſzych wywodow/ y dowodow/ około ponurzenia/ ty potym cżytáć będę CzechRozm 260.

dowod z czego (19), z kogo (1): Z tych tedy rzecży ktoreſmy powiedźieli/ będźie Páſterzom doſtawáło dowodow KuczbKat 110; WujJudConf 253 [2 r.]; SkarŻyw 119; CzechEp 277; NiemObr 54 [2 r.], 52. Cf »dowod z pisma«.

dowod ku czemu (1): Czemuż ye [pisma starego zakonu] czytáyą/ álbo [...] zá dowod ku wyelu rzeczam przywodzą? KromRozm II i2v.

dowod (na)przeciw komu, czemu (5): GrzegRóżn Dv; A ty coś ieſt/ ktory przećiw Bogu dowodow ſzukáć chceſz SkarŻyw 456; WujNT 332 [2 r.], 606.

dowod na co (5): KromRozm I [P2]; Ale y śwyádkow y dowodow inych ná to nye potrzebá. KromRozm II o2v; WujJud 161v; WujJudConf 159; CzechRozm 262.

dowod o czym (10), o kim (3): SeklKat R2; Othoſz maſz pierwſzy dowod wáſz o poſwiącániu kośćiołow/ ktoryśćie wzięli od Pogánow KrowObr 102, 102; WujJudConf 9v; BiałKaz F marg, F2; O ludziách dowodu nie trzebá CzechRozm 18, 25v, 41; CzechEp 216; NiemObr 13, 31, 71.

Ze zdaniem przydawkowym [tego (1); iż (8), że (5), inne (2)] (15): KrowObr 193, 226; SarnUzn Dv, G5v; Nie może ſye to ináczey okázáć/ iedno s tego dowodu: że Chryſtus ieſt práwy Bóg: gdy práwy ſędźią świátá ieſt. BiałKat 178v; KuczbKat 90; CzechRozm 84v, *2v; CzechEp 349 marg:, WujNT 365, 754 [3 r.], 856; WysKaz 14.

W porównaniach (2); á ták ten twoy dowod będzie iáko ſłomiány oſzcżep ná dzikiego wieprzá. CzechRozm 63; y owſzem tákim dowodem/ iáko mocnym Táránem vderzoná [stolica papieska]/ vpáść/ y obálić ſię muśi. NiemObr 47.

W charakterystycznych połączeniach: dowod aryjański, bezrozumny, błahy, długi, Kajfaszow, Kalwinow, krotki, łacny, mało ważny, mały, mocny, napodobniejszy, naprzedniejszy, nasubtylniejszy, niepochybny, osobliwy, piękny, przyrodzony, słaby (2), sprosny (2), szyrszy, wielki (2), zły; dowod (-em) czynić (3), nicować, obronić, odrzucić, potrzebować, prowadzić, przyjąć (2), przypatrzyć się (3), psuć, zniewolony.

Zwroty: »brać, biorąc (za) dowod« [szyk zmienny] (5): GrzegŚm 52; KuczbKat 300 [2 r.]; CzechRozm 162; Y bierze dwá dowody/ ieden od poświęcenia: á drugi od vcżynkow twoich/ ktore ſię w nim z Oycá iego Boſkie pokázowáły. NiemObr 101.

»dowodem (a. z dowodu) (do-, po-)kaz(ow)ać (się), okazując« [szyk zmienny] (10): Powiem/ áleć tho wżdy muſzę rozumnie pokázáć pewnym dowodem OrzRozm B2v; GrzegRóżn [N3]v; SarnUzn G6v; BiałKaz E2; CzechRozm 69v; NiemObr 149; WujNT 3, 332, 597, 669.

»[czego] dowodem dowodzić« (2): Cżego tákim dowodem ſpiſmá S. zebránim dowodźimy. BiałKaz F, G.

»mieć, mając(y) dowod« [w tym: czego (4), do czego z czego (1), na co (2), o czym (1)] [szyk zmienny] (13): SeklKat R2; KrowObr 226; BibRadz I 121; WujJud 161v; WujJudConf 159, 253; A ktoreſz ty maſz v ſiebie/ rzecży tey/ pewne dowody/ ktorymibyś to pokázáć mogł/ iż iuż Meſyaſz przyſzedł? CzechRozm 164v, 168; CzechEp 6, 269; Ma pewne dowody ſwe tá Liturgia Luc: 15. LatHar 209 marg, 287; WujNT 470.

»dowod (o-, po-, u-)kaz(ow)ać« (3): Piękny y doſtátetzny dowod vkazuieſz konietznie? KrowObr 14; KuczbKat 90; NiemObr 145.

»[czego] dowodem podpierać (a. podeprzeć)« (2): CzechRozm 62; A iż też X. K. chćiał wyrozumienia ſwego tym dowodem podeprzeć NiemObr 46.

»[co] dowody [= dowodami] potwierdzać« (1):Tę Chryſtus Pan/ nie tylko záleca v Márka S. ále ieſzcże ią rozlicżnymi dowody v Máttheuſzá Swiętego potwierdza. LatHar [+9]v.

»(za) dowod przyda(wa)ć (a. przywodzić, kłaść itp.)« [w tym: czego (1), z czego (1), ku czemu (1), naprzeciw komu (1)] [szyk zmienny] (7): KromRozm II i2v; Ty dowody położym zá grunt wſzyſtkiégo vkazánia náſzéy wiáry w téy tho ſpráwie. BiałKat 318v; KuczbKat 410; CzechEp 199, 277, [396]; WujNT 606.

»[co] do dowodu przypuszczać« (1): pochwaláią tám Alkoram ábo Zakon Turecki (choć go do dowodu nie przypuſzcżáią) przywodząc z niego mieyſcá tám oznácżone PowodPr 35.

»dowod(u), za dowod używać« (6): Nád to/ ony dowody ktorych Kośćielni Doktorowie vżywáią/ zdádzą śie być doſyć przyſtoyne KuczbKat 90, 90; CzechEp 227, 347; Acż tego zámilcżeć nie mogę/ iáko ſtąd nowy wykrętarz [...] Turrian nieiáki/ zá Piotrem dowodu vżywa NiemObr 37, 37.

Wyrażenia: »dostateczny dowod« [w tym: czego (1), około czego (1)] [szyk 3 : 1] (4): KrowObr 14, 193; Cżego doſtátecżny dowod ieſt w Piſmie kośćielnym. WujJudConf 127v; CzechRozm 260.

»jasny dowod« [w tym: czego (1), o czym (1)] (3): CzechEp 216; obácz z tego mieyſcá iáſny dowod boſtwá Duchá S. WujNT 416, 856.

»jawny dowod [o czym]« (1): Słyſząc tedy/ ták iáwne dowody/ y świádectwá/ o roznośći wiernych/ od niewiernych: [...] ktoż ták mądry będźie? ktoryby w to vgodźić vmiał? NiemObr 13.

»dowod nauki« (1): Lantgráw tedy Heſki zdrugimi/ przez nápominánie też Szwáncárow/ złożyli im cżás y dzień/ ku dowodu w powieśćách ich. náuki w Márpurku BielKron 206v.

»pewny dowod« [w tym: czego (2), o czym (2)] [szyk 6 : 1] (7): SeklKat R2; OrzRozm B2v; też o tym piſmá wiele y dowodow wiele pewnych nápiſánych mamy. WujJudConf 9v; CzechRozm 164v; CzechEp 6; LatHar 209 marg; WujNT 3.

»dowod (z) Pisma (świętego)« [w tym: do czego (1), na co (2), o czym (1)] (19): SeklKat M2, R2; KromRozm II a2; KromRozm III O8v; KrowObr 209; piſał Luter Káietanowi liſt przyiáćielſkim obycżáiem/ iż on ieſli co piſáł tedy zdowodem piſmá ſwiętego piſał. BielKron 194, 203; Nullum monumentum recipit nisi sacrarum literarum, Zadnego dowodu nie przymuye yedno z piſmá ſwiętego. Mącz 231a; SarnUzn D8v; BiałKat 28v; WujJud 161v; WujJudConf 159, 253; CzechEp 130; NiemObr 55; WujNT 171 [2 r.], Bbbbbb; SkarKaz Oooo2b.

»rozumny dowod [czego]« (1): Rozumuy dowod wybáwienia/ iż [...] kto ſie iego [Boga] ſwięthemi ſpráwámi báwi/ tedy ſwyęthym będzye LubPs Ev marg.

»słuszny dowod« [w tym: czego (2)] [szyk 4 : 1] (5): BibRadz I 121; KuczbKat 10, 190; CzechRozm 70v; nie powinni byli wierzyć Páwłowi/ áżby pierwey ábo cudá widzieli/ ábo inne ſłuſzne dowody wierzenia mieli. WujNT 470.

»dowod Starego Zakonu« (2): aenigmatica autoritas, dovod starego zakonv BartBydg 49; SeklKat E.

»dowod żydowski« [szyk 2 : 2] (4): Rozmowá Szoſta o Zydowskich dowodziech/ ktorymi pokázuią iż Iezus Názáráński/ nie ieſt Meſyaſzem CzechRozm 82, 84v marg, 131, *2v.

Szeregi: »dowod a (i) okazanie (a. pokazanie) (z pisma)« (2): SeklKat E2; áby miał [urząd plebanski] niektore mieścá pogotowiu z ktorychby dowody y pokazánia brał KuczbKat 300.

»Pismo Boże a dowod« (1): niechcę ábyś moie piſánie wedle twego mniemánia álbo wymyſłu/ álbo z vporu/ ále z Piſmá Bożego á z niepochybnego dowodu ſtrofował álbo probował. WujJud 36.

»bez prawa, bez rozumu, bez dowodu« (1): ſami tylo Chrześćiánmi być chcą/ inne wſzytki zachodne kośćioły bez práwá/ bez rozumu/ bez dowodu potępiáiąc. SkarJedn 334.

»(albo) dowod i (albo) przykład« [szyk 2 : 1] (3): KuczbKat 90; Lecż iż tákiego przynaglęnia do chrztu oni przednieyſzy/ nie vżywáli: iuż ſię to z przeſzłych dowodow/ y przykłádow pokazáło. NiemObr 149, 145.

»dowod i przystosowanie« (1): Lecż iż ieſt ten dowod y przyſtoſowánie nieſłuſzne y nieprawdźiwe/ łácno to káżdy pozna/ ſkoro w zámknienie tego podobieńſtwá weyźrzy. CzechEp 168.

»dowod i sentencyja« [szyk 1 : 1] (2): Owa przezdźieki znáć muſzą Oycow Swiętych poważność á że ich dowody y ſentencye ſłuſznie wſzędy mieśce mieć máią. WujJud 65v; WujJudConf 37.

»(i) dowod i (a) świadectwo« [szyk 3 : 2] (5): By też nye było inych ſwyádectw á dowodow/ ſłuſſnye byſmy ná wyznányu ták wyela S. biſkupow [...] przeſtáć myeli. KromRozm III Q, O8v; CzechRozm 262; CzechEp 6; NiemObr 13.

»(i) wywod, (i) dowod« [szyk 6 : 3] (9): CzechRozm A3, 2v, 260; CzechEp 122, 136, 269, 310; Stąd/ iákich dowodow y wywodow X. K. vżywał/ z przypominánia árgumentow iego [...] káżdy obacżyć może. NiemObr 37, 117.

Wyrażenia przyimkowe (3):»ku dowodu« (1): ktorzy [doktory] dzieſięć themá ku dowodu podáli y przynich/ ſtali BielKron 205.

»na dowod« (2): Potym rozdano Temy doktorom ná dowod wcżym ktho wątpił BielKron 235v, 193.

W przen (4): A batzyſz iuſz z iákiey páiętzyny ſą thy twoie dowody vprzędzione. KrowObr 227, 184v; nie dźiw/ iż w ták gęſtym leśie dźiwnych Artykułow: ludzkich świádectw: [... ] niezgodnych dowodow y powieśći/ iam tego proſtak vpátrzyć nie mogł. CzechEp 138; ále gdy ſię ſklepy dowodow iego [ks. Powodowskiego]/ ſłowem Bożym łámać pocżęły/ wytrwáć nie mogł/ áby mi ſię w rzecż nie wrzucał NiemObr 26.
2. Dokument, świadectwo na piśmie, pisemne potwierdzenie czegoś; kwit; litterae, tractatus Mącz; documentum litterarium JanStat (13): Tractatus, [...] Spráwienie/ zrządzenie/ też popiſánie/ xiąſzki yákie/ dowód/ prowádzenie á piſmem oſięgnienie rzeczy yákiey. Mącz 461a.
Wyrażenie: »pisemny dowod« (1): Proditum est memoria ac litteris, Są tego pámietnicy y piſemny dowód. Mącz 92d.
a. W terminologii prawnej (11):
Zwroty: »mieć dowod« (1): gdźieby niemogł mieć Swiádkow/ álbo Vrzędownych Liſtow pod Pieczęćią/ álbo Kſyąg Vrzędowych/ y innych ważnych dowodow/ kthorym bywa wiárá daná. GroicPorz aa.

»dowod pokazować« (1): á choćby też liſtowné álbo inné dowody [documentis litteratoriis vel signis evidentoribus JanStat 418] po ſobie znácznieyſzé pokázował, tedy przedśię Podkomorzy [...] ná przyśięgę z świádki pátrzyć ma. SarnStat 465.

Wyrażenia: »listowne dowody« [szyk 2 : 1] (3): Liſtownych Dowodow od Princypałá mego mnie podánych/ [...] żadnemu nieobiáwię GroicPorz e3v; á choćby téż [zdany u sądu ziemskiego i kondemnowany] liſtowné álbo inné dowody po ſobie znácznieyſzé pokázował, tedy przedśię Podkomorzy ieno ná w wiodzienié powodowéy ſtrony y ná przyśięgę z świádki pátrzyć ma. SarnStat 465, 465.

»prawny dowod« (2): ieſli ſie o té gránice będą mogli trzey dobréy ſłáwy mężowie [...] oglądawſzy oboiéy ſtrony liſty/ práwá dźierżenié/ y iné práwné dowody [legitimis documentis JanStat 848]/ zgodźić: tedy będą ſtać gránice ták zgodzoné. SarnStat 1072 [idem] 1264.

»urzędowy dowod« (1): Vczyni kto [...] Areſt ná dobrá ſwego dłużniká [...] máiąc dług Cyrográfem álbo iákim innym Vrzędowym dowodem opiſány GroicPorz ee2.

»dowod zapłaty [przeciw czemu]« (1): iże dowod zapłáty przećiw Cyrográffowi nie przes świádki/ ále przes quit ma być. GroicPorz yv.

Szeregi: »cyrograf albo (i) dowod« (2): áby wedle ſwey potrzeby mogł mieć ſłnszne odwłoki ku okazániu dowodow ſwoich/ ná [...] Cyrográfá/ y wſzythki inne dowody iákim kolwiek obyczáiem ku ſwey ſpráwie przynależące. GroicPorz vv, ee2.

»listy, (prawa dzierżenie) i (albo) dowody« [szyk 3 : 1] (4): któré oſoby ták obráné vczyniwſzy ćieleſną przyśięgę/ á oglądawſzy práwá onych ſtron liſty álbo ſłuſzné dowody [legitimis documentis JanStat 897] róznośći tákowé/ ieſli będą mogli ſłuſznie niech ſkończą. SarnStat 1114, 1072, 1186, 1264.

»listy albo księgi urzędowe i dowody« (1): GroicPorz aa cf »mieć dowod«.

»dowod albo znak« (1): ále powód powiedźie vrząd wedle ſwéy woléy y ſwégo ſumnienia/ [...] nic nie bacząc ná iáki ſpór pozwánégo/ áni ná żadné dowody liſtowné [documentis litteratoriis JanStat 418] álbo znáki ſłuſznieyſzé SarnStat 465.

3. Próba, doświadczenie [w przekładzie tekstu biblijnego] (1): Abo cży kuſil ſię Bog (ktory) przyść (á) wziąć ſobie národ z pośrodku narodu przez dowody/ przes známioná/ przes cudá [in tentationibus, in signis et in portentis]/ przes woynę/ y przes rękę mocną BudBib Deut 4/34.

Synonimy: 1. argument, doświadczenie, doznanie, podparcie, potwierdzenie, przykład, świadectwo, znak; a. okazanie, podpora, potwierdzenie, racyja, rozbieranie, świadectwo, wywod, znak; β. okazanie, pokazanie, przykład, sentencyja, świadectwo, wywod; 2.a. cyrograf, list.

BZ