[zaloguj się]
[pdf]

PROCARZ (2) sb m

o jasne; -årz, -arz-.

Fleksja
sg pl
N procårz
I procarzmi

sg N procårz (1). ◊ pl I procarzmi (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Żołnierz uzbrojony w procę; fundibularius Vulg, Cn; funditor Mącz, Cn; fundabularius Mącz; fustibulator, rorarius Cn (2): Przyćiągnęli potym ći co byli zwyćiężyli [...]: Y obtocżyli miáſto proczárzmy/ á wielką część go zburzyli. Leop 4.Reg 3/25; Mącz 139c.

Cf [PROCEWNIK], PROCNIK

AN